Bert Wagendorp heeft zich voor het karretje van zijn dagblad laten spannen. Alle columnisten van zijn krant moesten blijkbaar mee doen aan de ‘marathon’ vooruitblikken. [VK 12.1.15]
Dus schreef Wagendorp balorig: “Van alle zinloze bezigheden is vooruitkijken wel de meest zinloze. Dingen gaan nooit zoals je denkt dat ze zullen gaan…”
Dit is natuurlijk onzin. Wagendorp die normaliter spits is is hier even zinloos bezig.
Een mens kijkt altijd vooruit, plant zijn dag, houdt rekening met weersomstandigheden, treinstakingen en wat dies meer zij. Zo ziet de dag er ’s avonds meestal precies uit zoals hij die dag voorzag.
Never say never again…, Bert Wagendorp!
Achterom kijken is weer iets anders. Dat is inderdaad vaak zinloos – als, dan, indien, had ik maar… ‘As is verbrande turf’ zei men vroeger bij ons thuis.
Een groot filosoof als Nietzsche prees zelfs de geheugenloze – die is geen slaaf van dit terugblikken, hij is van het verleden verlost. Ook hij overdreef.
Een bepaald soort terugblikken is echter zeer zinvol – niet om de fouten uit het verleden niet te herhalen, wel om te weten hoe de samenleving waarin je leeft in elkaar steekt. Dat kan bruikbaar zijn bij het vooruitblikken.
Wagendorp en Nietzsche samen genomen, en je zit klemvast in het mystieke ‘nu’. Nog eens stapje verder en iemand kletst je aan dat pijn ook maar een illusie is.
Bevalt u dit blog, stuur het aan vrienden en kennissen
Bezoek ook sierksmatwee.wordpress.com
Sierksma's Sores 
Plaats een reactie