‘Eigen volk eerst’ heeft in Nederland godzijdank nog iets intens belachelijks. In Holland beperkt zich chauvinisme tot malle oranje toeters op hoofden tijdens voetbaltoernooien.
In Frankrijk en Engeland is het andere koek.
Engeland stuurt hele eigen TV-teams naar sportevenementen. Tijdens de uitzending denk je voortdurend dat een Engelsman aan het winnen is. Het blijkt iemand op de vierde of vijfde plaats, maar wel prominent in beeld. Wat later zie je de eigenlijke finish, met op de eerst drie plekken een niet-Engelsman. Met wat goede wil kun je ook dit ridicuul noemen, zelf vind ik dit veel erger dan dat.
Fransen zijn een nummer apart. La gloire Fr. zit diep in de cultuur verankerd. Met tranen in de ogen praten diverse generaties nog steeds over General de Gaulle. Engelsen, meer nog dan Fransen, lijden onder een mislukt imperiaal verleden.
In Frankrijk – door mij op de achterkant van enveloppen bij de afzender steevast omschreven als Ma douce France – gaat het chauvinisme in de sportwereld echter wel heel ver. Waar in Engeland de cultuur van fair play het ‘eigen volk eerst’ nog een beetje tempert, schieten sportcommentatoren in Frankrijk onmiddellijk in een kramp wanneer in een favoriete sport ‘hun landgenoten’ er niks van bakken. Zoals dit jaar bij de Tour de France. Het heeft iets sektarisch.
En dit, net nu een Afrikaner Engelsman heerst in De Ronde – samen met een Engels team: Sky. Al jaren, wanneer ik de Tour in Frankrijk zelf volg, erger ik me rot aan de snerende commentaren van de Franse TV-mensen, gericht op Amerikaanse en Engelse kampioenen. Mevrouw Froome heeft volstrekt gelijk. Het letterlijk afzeiken van Chris Froome door iemand uit het publiek die hem een beker urine in het gezicht wierp, is mede de resultante van onappetijtelijk commentaar op TV en in de Franse pers.
Wat dit allemaal extra bedenkelijk maakt is de lafheid – het gebeurt steeds anoniem. Een of andere idioot geeft – steeds buiten beeld – een buitenlandse renner een tik of hanteert een hiertoe speciaal volgezeken beker.
Afin, zaterdag ga ik terug naar Ma douce France, dat dit ondanks alles blijft.
Sierksma's Sores 
Ik volg de Engelse media onvoldoende, maar voor wat betreft Fransen en de Tour de France heb je helemaal gelijk. Zo werd er gisteren uitgebreid verslag gedaan over de enorme achterstand van ene Peraud, die vorig jaar tweede werd in de ronde maar dit jaar bepaald geen potten kan breken. Niet één of twee keer werd zijn lijdensweg getoond, nee, iedere vijf minuten was er een update met hoe het er aan toe ging. Voor helemaal niemand interessant, zelfs de Fransen zitten hier niet op de wachten, lijkt mij. Ook die kijken veel liever naar een Barguil die mooi meerijdt in het peloton, of een Pinot, die de knop heeft omgezet en iedere dag in de aanval gaat. Laat dat zien. Of zorg er voor dat je dagelijks de achterblijvers filmt. Ook die er weinig tot niet aan doen in de achterhoede, maar vooraan dagelijks hun portie arbeid verzetten voor hun kopman.