DUITSERS EN NAZI’S

Iets is er aan mijn aandacht ontsnapt – een discussiebijdrage van ’de antifascistische heren Van der Pijl en Graaff’. Zo werden ze omschreven door L. M. Verhoef uit Overdinkel. [VK 11.1.14] Bij gevolg weet ik ook niet waaraan deze ‘heren’ iets bijdroegen.

Wel staat er in de bijdrage van Verhoef iets dat correctie behoeft. Hij schrijft:

“Kwalijker is dat Van der Pijl en Graaff geen onderscheid weten te maken tussen Duitsers en Nazi’s.” [Mochten de twee dit inderdaad niet doen, dan is dit kwalijk.] ”Zij doen zo vooral onrecht aan de vele miljoenen na 1945 geboren Duitsers die geen enkele sympathie koesteren voor het Hitler-regime.”

In die laatste zinsnede zitten twee kwalijke vergissingen, een morele en een cijfermatige.

Er wordt door de identificatie van ‘Duitsers’ en ‘Nazi’s’ vooral onrecht gedaan aan honderdduizenden Duitsers die al vóór de Tweede Wereldoorlog, maar ook tijdens, socialist of communist waren en dit bleven – vaak zelfs in het verzet. Die Weisse Rose, om maar iets heel bekends te noemen.

De vaststelling dat ‘de miljoenen Duitsers, geboren na 1945 geen enkele sympathie koesteren voor het Hitler-regime’ is natuurlijk ook een gotspe. Van neonazi’s tot en met foute rechters en politieagenten – wie zijn geschiedenis bijhoudt, weet dat Verhoef uit zijn nekharen schrijft.

11.1.14