ZORGEN OM DE ZORGWET

Niets vind ik zo prettig als wanneer iemand ‘in het veld’ deskundig en kapsonesloos uitlegt hoe hij tegen een bepaalde kwestie aankijkt. In dit geval Jan Groeneveld – ‘oud-chirurg’ zoals het FD hem afficheert [19.12.14]

De titel boven zijn ingezonden artikel luidt: “Behoud artikel 13 van de zorgwet en ga over tot de orde van de dag”. Volgens de auteur is de politieke ophef rond de nieuwe zorgwet onnodig. “Van echte vrije artsenkeuze is allang geen sprake meer.” Wat hij aantoont.

In tijden waarin de ‘specialist’ nog een breed behandelpakket onder zijn hoede had, werd een patiënt inderdaad door zijn huisarts naar een bepaalde specialist gestuurd. Intussen hebben ‘alle specialisten aandachtsgebieden waardoor ze een beperkt gedeelte van hun specialisme mogen beoefenen’.

De verwijzende huisarts kiest voor zo’n specialisme in het betreffende verzorgingsgebied, in het ziekenhuis zien ze wel of de vrije artsenkeuze medisch gezien kan of niet. In vertrouwen wordt de zorg in juiste banen geleid.

De tweede kwestie is die van de ‘kwaliteit van de zorg’. Niet alleen werkt de zorgverzekeraar met gemiddelde scores, waardoor onduidelijk blijft of in het zelfde als ‘goed’ gecontracteerde ziekenhuis wel alle specialisten evengoed zijn. Ook is het eigenlijk alleen de beroepsgroep die echt weet heeft van die kwaliteiten.

Groeneveld bepleit daarom het zelfreinigend vermogen van een specialistengroep. Dat lijkt me het juiste advies. Dat er verder nog tal van oplossingen zijn die kosten kunnen reduceren, staat buiten kijf. Gelijkwaardiger samenwerking van artsen, beter aansturing van assistenten, geen overbodige herhaling van dure onderzoeken, en de consumptiedrang van de consumenten beteugelen. Ik voeg eraan toe: het vrij uitwisselen van onderzoeksresultaten van een patiënt tussen ziekenhuizen onderling.

Die kostenreducties hebben met de herziene wet niks van doen. Die wetsherziening gaat vooral over moreel-politieke vragen, zoals die naar de macht van kapitalistische organisaties over het gezondheidsapparaat. Dit is de inzet van de VVD geweest; het was de PvdA die deze cruciale kaart bij het kwartetten uit handen gaf.

Dat de bende van drie te laat ‘halt’ riep en nog steeds het principe van dat beheer door zorgverzekeraars accepteert, maakt van hun ‘oppositie’ een lachertje.

Bevalt u dit blog, stuur het door aan vrienden en kennissen.
Bekijk ook mijn andere blog: sierksmatwee.woordpress.com

ZIEK ZORGKAPITAAL

Eerst wilde ik als titel boven dit blog schrijven: ‘Het zieke gezicht van het kapitaal’. Beetje te lang, beetje te moedwillig.

Het zou wel de gedachten van het trio PvdA-boosdoeners weergeven, de Bende van Drie – Duivesteijn, van wie we nu in elk geval weten dat ook hij ziek is, Ter Horst en Linthorst. Ze stemden het zorgwetsvoorstel van Minister Schippers af, omdat ze van mening zijn dat hiermee de zorgverzekeraars nog meer macht krijgen, ‘teveel macht’.

Je zou hen wel even moeten vragen waarom ze dan al die tijd zijn meegegaan in het al eerder toekennen van ‘veel macht’ aan deze grote kapitalisten. De PvdA – ik schreef het al – liet zich in het pak naaien. Bos en Samson hielden bij de (in)formatie uitverkoop van sociaaldemocratische principes.

Een belangrijk principe was steeds – publieke goederen zoals zorg, post een openbaar vervoer laten beheren door de staat. Er is niets meer van over. Het kabinet van Samson vormt de sluitsteen van de ruïne.

Nu deze intussen zelf al van een politieke toekomst beroofde Bende van Drie op de valreep de kont tegen de krib heeft gegooid, krijgt eindelijk ook dit zieke kabinet als zaakwaarnemer van het zorgkapitalisme een gezicht. Het gelaat van een zieke minister, de vrouw wier politieke dood in haar gelaat staat geschreven. In elk geval haar angst daarvoor…

VVD-Minister Schippers op 17 december 2014 op bezoek bij VVD-Premier Rutte

Een brutaal wicht was en is het. Dat zijn van die mensen die het altijd ‘verdommen’, die denken dat ze met een compromis bezig zijn wanneer ze iemand pootje lichten en die op hun achterste benen gaan staan wanneer ze hun zinnetje niet krijgen.

Dat dit kabinet mag klappen.

Bevalt u dit blog, stuur het door aan vrienden en kennissen
Bekijk ook mijn andere blog: sierksmatwee.woordpress.com