Toen ik de speech van Mss Barrett las, voorgedragen tijdens de festiviteiten voor de 30ste verjaardag van de Universiteit van Louisville – Trumps laatstbenoemde rechter in de Supreme Court van de USA – werd ik een beetje misselijk. Die ‘Old School’ vond het nodig om haar te laten spreken over de politisering van het Amerikaanse Hooggerechtshof. Ze sprak over haar verlangen dat rechters “hyperalert zouden moeten zijn teneinde ervoor te zorgen dat ze niet hun persoonlijke vooroordelen zouden doen insluipen in hun beslissingen. Tenslotte zijn ook rechters maar mensen.” Dat weet mijn lezer dan ook maar weer eens!
Dit is de vrouw die gedurende een decennium door Amerika’s Oerrechts werd voorbereid en getraind om Trumps laatste, religieus verdwaasde rechter van het Hof te worden. De Supreme Court heeft zich nu schuldig gemaakt aan het schrappen van een abortuswetgeving die dezelfde Supreme Court nota bene decennia geleden goedkeurde. Dit, zonder een geschreven argumentatie te leveren voor een beslissing van de kleinst mogelijke meerderheid van het Hof. Dat is ook in de States een gotspe; je spelt het in kapitalen: HYPOCRISIE.
Wat erger is: door te beweren dat “juridische filosofieën niet hetzelfde zijn als politieke partijen” begrijpt Barrett niets van de subtiele onderlinge verhoudingen tussen politiek, wetenschap en filosofie. Haar uitspraak zou nog ‘waar’ kunnen zijn als je het woord partij in die zinsnede letterlijk neemt. Maar daar gaat het haar niet om; het is niet de kern van het probleem. De grote Louis Althusser heeft duidelijk gemaakt dat alle filosofie – “de filosofische handeling”, “de filosofische interventie”- “de bemiddeling is tussen het wetenschappelijke en het politieke”, kortom het politieke element in het rijk van ons denken, en “daarmee zelf een vorm van het politieke.”
Sierksma, Montmorillon 13.9/2021
Sierksma's Sores 