Het heeft lang geduurd. Nu begint het in de politiek door te dringen dat er iets mis is met allemaal kinderkens – net klaar met hun studie, deels nog onwijs en intellectueel zeker nog niet geheel droog achter de oren – die trots melden dat ze bezig zijn met ‘promoveren’, met een ‘proefschrift’.
Maar een proeve waarvan? Lastige vraag, die je niet al te algemeen kunt beantwoorden. Bèta’s – mensen die bijvoorbeeld natuur- of scheikunde gestudeerd hebben, kunnen niet snel genoeg promoveren. Hun vak vraagt erom – het is vanzelfsprekend specialistisch en vooral ook zeer tijd- en conjunctuur gebonden.
Een beetje chemicus neemt als gepromoveerde Doctor jong dienst bij een groot bedrijf – Shell, Philips – en is tegen zijn vijfendertigste, veertigste al weer opgebruikt. Er staat dan een stoet jongere promovendi klaar om zijn innovatieve werk over te nemen. Hij wordt in het bedrijf ‘weggepromoveerd’ naar een baan die niets of weinig te maken heeft met zijn vak.
Het zegt iets over het noodzakelijk gebrek aan diepgang van de bètastudies – en dus over hun hoog specialistisch gehalte.
Wie echter wil promoveren in de filosofie of in de architectuurgeschiedenis, kan dit slechts serieus doen wanneer hij de veertig bereikt heeft – dat wil zeggen, na een studieus leven dat hem of haar ook nog eens wijs heeft gemaakt.
Het pervers prikkelen van onderwijsinstellingen, om op alle vakgebieden onnozele gansjes aan de slag te laten gaan, zal nu worden ingeperkt. De promotiefabriek gedegradeerd… Waarom niet opgeheven? Geen idee. Nu wordt slechts de ‘promotiebonus’ beperkt. [VK 25.11.14]
Zelf zou ik een promotiemalus willen invoeren – de universiteit straffen, die lieden pervers prikkelt om te jong al in een vak als geschiedenis of filosofie te promoveren.
In dezelfde krant met dit bericht wordt ook een interview afgedrukt met de verantwoordelijke politici Dekker en Bussemaker. Een van hen zegt: ”Mensen die steeds meer publiceren voor steeds minder lezers, dat is uiteindelijk ook niet goed voor de wetenschap zelf.”
Een volstrekt onbegrijpelijke uitspraak. 1. Sommige vakken zijn gedoemd om te eindigen in publicaties voor weinig lezers, ook als hun schrijvers schitterende docenten zijn met een ‘maatschappelijk
effect’. 2. Waarom zou het ‘ook niet goed zijn voor de wetenschap zelf’ wanneer prachtige artikelen of boeken door slechts weinigen gelezen worden?
Bevalt u dit blog, zend het verder aan bekenden via uw email, twitter of facebook.
Sierksma's Sores 