BURGERBALLEN

Toen ik op de TV hoorde dat de NRC de woonplaats, ja zelfs het woonhuis van een pedofiel openbaar heeft gemaakt, wist ik het: burgermansproleterij – een goede reden om deze krant op te zeggen. Helaas deed ik dit al eerder, twee maal opzeggen kan nu eenmaal niet. Je zou natuurlijk nog eens een abonnement kunnen nemen en dezelfde dag de krant alweer de deur uit doen…

Overigens is de Volkskrant minstens zo’n slechte krant geworden als de NRC. Maar dit maal kon de krant ze zich even op de borst kloppen [VK 18.2.14]. Het heeft dezelfde prolurken, zogeheten ‘freelancers’ die met het ‘nieuws’ bij de NRC kwamen aandragen, de toegang tot haar kolommen geweigerd. Moedig, toch?

Waarom gebruik je soms alleen maar een buitenlands woord voor iets? Omdat er geen goed Nederlands alternatief beschikbaar is? Omdat het duurder klinkt om iets in een vreemde taal te zeggen? Omdat iemand door een langdurig buitenlands verblijf aan dat ‘vreemde’ woord gewend is? Allemaal mogelijk.

Civil courage, Zivilcourage – de vertaling in ‘burgermoed’ of burgermansmoed’ of ‘morele moed’ kan, maar ’t bekt niet goed. Ook geeft de Franse, of de Engelse, of de Duitse versie het net iets beter aan. ‘Morele ballen’ zou kunnen – of burgerballen.

De burgermeester van Leiden, Henri Lenferink, heeft zulke ballen – een mooi voorbeeld van civil courage. Nadat het vullis van de Leidse straten haar gemoed ‘spontaan had geuit’: Weg met die pedofiel!, kondigde hij aan op te zullen stappen indien de door hem getolereerde man nog eens in de fout gaat. Zo hoort dat.

Trouwens, wanneer het gaat om ‘morele moed’, het trotseren van de gangbare mening, heeft ook die Duitse bisschop Franz-Peter- Tebartz-van Elst burgerballen. Durft het om tijdens een enorme economische crisis, waarin de Duitse armen snel in getale toenemen en ‘het volk’ een steeds groter aversie krijgt tegen prots en praal van rijken, rustig ‘een vrijstaande badkuip van 15 duizend euro’ aan te schaffen – nota bene met armengeld. [VK 18.2]

Zivilcourage van een in zijn geloof en in zijn eigendunk verdwaalde edelman.

Wanneer u dit blog waardeert, verspreid het via uw facebook, hyves, twitter of andere social media!
18.2.14

NRC OPGEZEGD

Laat ik eerlijk zijn – het besluit om de NRC eruit te gooien namen we al vóór kerstmis. Maar het bericht op p. 9 van de zondagskrant van 13 januari had anders zonder twijfel de deur dichtgegooid.

Daar staat meestal een rubriekje De Lezer Schrijft/De Krant Antwoordt.

Nu is het me een raadsel hoe een periodiek dat steeds meer van meningen, foto’s, interviews en hear say nieuws aan elkaar hangt, de hoofdredacteur nog gelijk kan schakelen met ‘De Krant’. Zeker de weekendeditie is verworden tot een etalage van faits divers.

Erger is hetgeen De Krant antwoordt. Mevrouw Rowaan maakte, mijns inziens volledig met recht, bezwaar tegen het vermelden van de psychiatrische behandeling die Estelle Cruijff ondergaat. Eerlijk gezegd had ze eveneens bezwaar kunnen maken tegen het brengen door de NRC van al dat nonnieuws over Estelle. Maar à la.

Nonnieuws of niet, een lezer heeft niets te maken met dit soort psychische trivia. En Estelle heeft het alleenrecht op die voor haar vanzelfsprekend minder triviale aangelegenheid.

Wat antwoord De Krant? De Krant antwoordt dat het hier niet gaat om ‘een schending van het medisch beroepsgeheim’. Immers, Estelle’s advocaat nam dit gegeven op ‘in de medische tuchtklacht tegen Moskowicz’’.

Allereerst sprak mevrouw Rowaan niet over ‘medisch beroepsgeheim’, maar over ’medisch gevoelige informatie’. Om dit laatste gaat het. En: Wel of niet opgenomen in een ‘tuchtklacht’ , De Krant heeft er maar met zijn tengels af te blijven.

Behalve dus een brutaal ‘verweer’, is het ook nog eens intens lullige reactie. Over een maand valt het Financieel Dagblad elke dag op de mat, de NRC niet meer.

21.1/2013