Het zaterdagvod van de NRC, het hoofdkatern wel te verstaan, heeft als inhoud nog slechts interviews en achtergrondjes. Ik lees het de laatste tijd nauwelijks. Vandaag wel, dus toe maar – een interview met Job Cohen.
“Dus uw missie was toch om premier te worden?” “Nou ja, nee…”
Vat de man geheel samen, deze quote: “Nou ja, nee…” Of bedoelt hij: “Nou nee, ja…”? Kan en moet kunnen. Gelukkig ziet hij feilloos in dat hij ongeschikt was voor het Kamerdebat. Maar ongeschikt als premier, ik denk van niet?
Een kinderhand vol stemmen meer en hij was het geworden. Nu moesten we het doen met lachebekje Rutte aan het roer van een pieremachochel, waarin Wilders hoofdmatroos mocht spelen. Weliswaar niet in vaste dienst, maar toch met een grote muil – misschien juist daarom wel met een grote muil.
Wie destijds op de PvdA stemde deed dit met in het achterhoofd Cohen als premier. Had men daarop in die partij niet gerekend, dan was er wel een andere partijleider uit de bus gekomen.
Nu weer het zelfde probleem. Samson kwam aan de beurt omdat er nog op twee jaar heftig debat in de Kamer werd gerekend. Plasterk is daarvoor ongeschikt. Steekt de PVV al weer een staaf tussen de spaken en blaast voortijdig Rutte’s kabinet op. Zit de PvdA met een geheel verkeerde lijsttrekker, Plasterk lijkt immers beter geschikt voor de komende verkiezingsdebatten buiten de kamer. Zo lijden de leiders van die partij wat af.
En straks is het niet slechts een kinderhand vol stemmen die ontbreken. Het wordt in september voor ‘links’ een sombere uitslag. Tenzij je de SP als linkse partij beschouwt, geschikt om te regeren.
Quatorze Juillet 2012
Sierksma's Sores 