SOCIAALDEMOCRATIE ALS SCHOOTHOND

Clevere VVD’er Zijlstra – werpt zijn schoothond Samson af en toe een kluifje toe, kan die even blaffen. Onderwijl worden Onderwijs, Gezondheidszorg en Woningbouw geheel volgens neoliberale principes om zeep geholpen.

Voorbeeld van het succes van het beleid van VVD-minister Blok: van fraaie sociale huurwoningen in Utrecht verhoogt de woningbouwvereniging, na vertrek van de vorige bewoners, de huren tot het dubbele. Einde van de sociale huurwoning. ‘Corporaties moeten meer geld ophalen om de overheidsbelasting op te brengen’, aldus VK [30.3.15]

“Wij zijn gedwongen pijnlijke keuzes te maken, door de [door Blok] opgelegde verhuurdersheffing.” Aldus directeur Klinkenberg van corporatie Bo-Ex. Wethouder Jansen: “Het barst in Utrecht van de succesvolle types. Maar er zijn ook armere bewoners, die geconcentreerd wonen in de wijken met de slechtste woningvoorraad. Dat proces wordt nu versterkt.”

De PvdA laat het passeren, zoals we in de fameuze Nacht van Duivesteijn mochten aanschouwen.

Gooit Zijlstra, zoals gezegd, de sociaaldemocraten af en toe een kluif toe – radicale immigratievoorstellen, of nu weer: een pleidooi voor vriendelijke bejegening van stabiele autoritaire leiders Denk aan de centjes, jongens! Een opmaat voor het bezoek van Rutte aan China – het land van de evergreen smile.

Zoek de Chinees!

Kan Samson even hard blaffen – ‘en gaat over tot de orde van de dag’. Kost niks, maar geeft de ‘regeringspartner wat lucht’, kan die even kibbelen.

De illusie dat de PvdA er straks bovenop komt wanneer ‘de economie weer aantrekt’ wordt door de leden duchtig gekoesterd.

Bevalt u dit blog, stuur het aan vrienden en kennissen

Bezoek ook mijn andere blog: sierksmatwee.wordpress.com

ZIEK ZORGKAPITAAL

Eerst wilde ik als titel boven dit blog schrijven: ‘Het zieke gezicht van het kapitaal’. Beetje te lang, beetje te moedwillig.

Het zou wel de gedachten van het trio PvdA-boosdoeners weergeven, de Bende van Drie – Duivesteijn, van wie we nu in elk geval weten dat ook hij ziek is, Ter Horst en Linthorst. Ze stemden het zorgwetsvoorstel van Minister Schippers af, omdat ze van mening zijn dat hiermee de zorgverzekeraars nog meer macht krijgen, ‘teveel macht’.

Je zou hen wel even moeten vragen waarom ze dan al die tijd zijn meegegaan in het al eerder toekennen van ‘veel macht’ aan deze grote kapitalisten. De PvdA – ik schreef het al – liet zich in het pak naaien. Bos en Samson hielden bij de (in)formatie uitverkoop van sociaaldemocratische principes.

Een belangrijk principe was steeds – publieke goederen zoals zorg, post een openbaar vervoer laten beheren door de staat. Er is niets meer van over. Het kabinet van Samson vormt de sluitsteen van de ruïne.

Nu deze intussen zelf al van een politieke toekomst beroofde Bende van Drie op de valreep de kont tegen de krib heeft gegooid, krijgt eindelijk ook dit zieke kabinet als zaakwaarnemer van het zorgkapitalisme een gezicht. Het gelaat van een zieke minister, de vrouw wier politieke dood in haar gelaat staat geschreven. In elk geval haar angst daarvoor…

VVD-Minister Schippers op 17 december 2014 op bezoek bij VVD-Premier Rutte

Een brutaal wicht was en is het. Dat zijn van die mensen die het altijd ‘verdommen’, die denken dat ze met een compromis bezig zijn wanneer ze iemand pootje lichten en die op hun achterste benen gaan staan wanneer ze hun zinnetje niet krijgen.

Dat dit kabinet mag klappen.

Bevalt u dit blog, stuur het door aan vrienden en kennissen
Bekijk ook mijn andere blog: sierksmatwee.woordpress.com

AFFAIRE SAMSON

Mijn lezer weet het – met interviewjournalistiek heb ik weinig op. Te gemakkelijk, te veel ongecontroleerde opinie, te veel egobabbel. Soms is een interview echter broodnodig.

Dit maal het vraaggesprek, dat twee journalisten van de Volkskrant met de uit de PvdA gegooide fractieleden hielden. Selçuk Öztürk en Tunahan Kuzu, twee leden van oorspronkelijk Turkse afkomst, in elk geval Kuzu van de derde generatie – een ras Hollander zou ik zeggen.

Het interview toont weer eens aan hoe defensieve partijpolitiek al snel ontaardt in leugenachtigheid en het bespelen van de media. De PvdA-top heeft zich in dezen schandelijk gedragen.

Niet alleen is er geklooid met gespeelde onwetendheid inzake standpunten en geschriften (door bv. Marcouch, de huidige integratiewoordvoerder van de partij); ook blijkt nu, dat Samson het autoritarisme dat hij toch al een beetje uitstraalde, in dit geval nogal paniekerig praktiseerde.

Volkomen terecht dat Kuzu Allah medepartijlid Marcouch eens liet verdoemen, nadat het ‘Godverdomme’ tijdens de onaangename gesprekken van de top met Öztürk en Kuzu herhaaldelijk was gevallen. Beide grootheden – God en Allah – zijn voor de ongelovige verzinsels, ze doen maar. Van Kuzu vind ik het zelfs geestig.

Hun standpunt is trouwens onvervalst non-islamitisch. Ze noteren de sociale en economische kloof tussen verschillende Nederlandse ethnische groeperingen – en willen daar wat aan doen. Ze zijn het niet eens met de uitkomsten van het inderdaad krakkemikkige onderzoek van Motivaction naar motieven en standpunten van ‘Turken’ t.a.v. het Kalifaat en de democratie.

Dat Asscher – ook weer eens met een tactisch getimede openbaarmaking van dat rapport – heeft geprovoceerd, lijkt me duidelijk. Blijkbaar kan de PvdA-top er niet meer zonder.

Dit neemt allemaal niet weg dat het in de gaten houden van onmiskenbaar Turks-nationalistische organisaties nodig is. De wat oudere linkse mens herinnert zich nog goed de sores met de Turkije-georienteerde Grijze Wolven. Hetzelfde geldt trouwens voor organisaties die met steun van de Marokkaanse staat hier hun irritant en desintegrerend werk verrichten.

De wijze waarop de PvdA-top tewerk gaat lijkt me integratie meer om zeep te helpen, dan het werk van deze ‘buitenlandse’ organisaties.

Bevalt u dit blog, zend het verder aan bekenden via uw email, twitter of facebook.

VALS AKKOORD

Regeerakkoord na regeerakkoord – allicht op weg naar een record. Het woord ‘akkoord’ krijgt  er een nieuwe betekenis bij in de Van Dale. Het op een akkoordje gooien komt in de buurt.

Pijnlijk aan de hele exercitie van het operette duet Samson/Rutte is dat slechts door de beschamende opstand van het VVDgepeupel een bezopen maatregel van tafel wordt gehaald: niet meer ‘nivelleren’ middels de zorgpremie.

Helaas verandert er niets aan de draconische ingrepen in de sociale zekerheid. Samson doet een Kokje: ideologie, zoals dat heet, is er niet meer bij. De verzorgingsstaat van de sociaaldemocratie is am Ende. Wat geschuif met geld via de belastingen heeft met socialisme toch niets van doen?

Politiek bedrijven is tegenwoordig budgetteren, zo’n beetje zoals de St. Simonisten het in de 19^e eeuw wilden doen. Schuiven met potten en potjes… Waarom dan niet in één keer een zakenkabinet van technocraten benoemen, zeg maar economen?

Tenslotte hebben we onze Berlusconi in de vorm van Wilders ook al weer achter de rug.

12.11/2012

SAMSON’S CONSORTEN

Het zaterdagvod van de NRC, het hoofdkatern wel te verstaan, heeft als inhoud nog slechts interviews en achtergrondjes. Ik lees het de laatste tijd nauwelijks. Vandaag wel, dus toe maar – een interview met Job Cohen.

“Dus uw missie was toch om premier te worden?” “Nou ja, nee…”

Vat de man geheel samen, deze quote: “Nou ja, nee…” Of bedoelt hij: “Nou nee, ja…”? Kan en moet kunnen. Gelukkig ziet hij feilloos in dat hij ongeschikt was voor het Kamerdebat. Maar ongeschikt als premier, ik denk van niet?

Een kinderhand vol stemmen meer en hij was het geworden. Nu moesten we het doen met lachebekje Rutte aan het roer van een pieremachochel, waarin Wilders hoofdmatroos mocht spelen. Weliswaar niet in vaste dienst, maar toch met een grote muil – misschien juist daarom wel met een grote muil.

Wie destijds op de PvdA stemde deed dit met in het achterhoofd Cohen als premier. Had men daarop in die partij niet gerekend, dan was er wel een andere partijleider uit de bus gekomen.

Nu weer het zelfde probleem. Samson kwam aan de beurt omdat er nog op twee jaar heftig debat in de Kamer werd gerekend. Plasterk is daarvoor ongeschikt. Steekt de PVV al weer een staaf tussen de spaken en blaast voortijdig Rutte’s kabinet op. Zit de PvdA met een geheel verkeerde lijsttrekker, Plasterk lijkt immers beter geschikt voor de komende verkiezingsdebatten buiten de kamer. Zo lijden de leiders van die partij wat af.

En straks is het niet slechts een  kinderhand vol stemmen die ontbreken. Het wordt in september voor ‘links’ een sombere uitslag. Tenzij je de SP als linkse partij beschouwt, geschikt om te regeren.

Quatorze Juillet 2012

PVDA-PRIMARIES

Het licht mallotige van voorverkiezingen voor een nieuwe sociaaldemocratische lijsttrekker is het niet meedoen van alle kandidaten. De Vijf lullen zich nu zaaltje na zaaltje in het zweet, vooral bang om geen foutje te maken. De NRC – zogenaamd een nieuwsgaarder, nu schandelijk genoeg maker van nieuws – enquêteert een onduidelijke groep PvdA-leden en komt tot de conclusie dat ‘de naam van Lodewijk Asscher blijft rondzoemen’.

Niet alleen is de constructie van deze primaries merkwaardig – een fractievoorzitter kan helemaal niet worden aangewezen door partijleden – het betekent ook dat de straks gekozen voorzitter/partijleider geen echte partijleider wordt. Bij de val van dit kabinet stapt bij nieuwe Kamerverkiezingen Asscher uit the wings naar voren. Het lijkt op witte rook voor een tussenpaus. Van tweeën één zou Den Uyl hebben gezegd – of die Asscher doet nu mee, of hij moet zich er straks buitenhouden. En hij doet niet mee.

Het probleem voor de PvdA – wellicht voor elke postmoderne parlementaire partij – is als volgt. Zou de partij de minister-president leveren, dan is een heel ander soort partijleider nodig, dan in het geval van oppositie voeren. Cohen was destijds niet alleen beoogd partijleider, hij was vooral de beoogde minister-president. In de kamer mislukte hij, als MP was hij wellicht een succesnummer geworden. Plasterk als toekomstige MP lijkt een aanrader, Samson niet echt – en me dunkt ook Asscher niet.

De PvdA heeft nog geen kans op die regeringsrol. Dus moet er gekozen worden voor iemand die Rutte de Nietszeggende en Wilders de Zwijger – op straffe van hun bespottelijkheid – in felle debatten tot praten weet te ‘dwingen’. Samson lijkt de aangewezen man. Die wil daarna natuurlijk verder. Met Asscher in de coulissen zou ik niet aan deze poppenkast van primaries mee willen doen.

À propos verkiezingen. Het zou de kandidaten sieren wanneer ze inhoudelijk ingingen op het tienpuntenplan van partijgenoot Kalma (Makke Schapen; over volgzame burgers en vluchtige politiek. Amsterdam, Uitgeverij Bert Bakker 20120). Ik nam er kennis van via de circulaire mail van Ton Korver, wiens samenvatting ik hieronder citeer.

“We komen het afscheid van de bestuurderspartij tegen, het weer in het zadel helpen van het gelijkheidsbeginsel, een pleidooi voor een coöperatief kapitalisme, het aan banden leggen van het ondernemen als overnemen, het vertrouwen op publiek en maatschappelijk initiatief (een politieke democratie die de verbinding weet te leggen en aan te leggen met vormen van sociale democratie), het versterken van zeggenschap en medezeggenschap in de economie om de democratie te redden, – het is een indrukwekkende, redelijk doortimmerde lijst. Het zijn de uitgangspunten van een programma.”

Alleen vliegen afvangen zonder een vliegenmepper te mogen gebruiken, is geen debat tussen MP-kandidaten waard.

Sierksma 10.3/2012