Weer eens een schandelijk gefloten voetbalwedstrijd gezien – het Parijse PSG tegen Chelsea uit Londen. De zogeheten topscheids Kuipers presteerde het om 1. een rode kaart te geven die geen rode kaart was (PSG verder met tien man), 2. geen rode kaart te geven waar dat eentje had moeten zijn (Chelsea ten onrechte verder met elf man) en 3. een penalty voor Chelsea te geven die geen penalty was.
Een machtig pleidooi in de praktijk voor het dragen door de scheidsrechter van een Apple polshorloge met daarop instant herhaald de beelden van wat net is voorgevallen. Of: de oplossing die ze bij rugby al veel langer hanteren – een aparte jury die met slow motion beelden voor zich in een minuut (of twee) cruciale voorvallen doorneemt en beslist. Een Hoge Voetbalraad, zeg maar.
Gelukkig vocht PSG zich met die tien man terug en won zo waar. Prachtig om te zien. Maar ook hier twee kanttekeningen bij twee bezopen voetbalregels.
Allereerst het belachelijke feit dat na een gelijke stand – na twee gespeelde matches – de partij die een speler in die laatste wedstrijd kwijtraakt ook de verlenging met tien man moet spelen. Bezopen – het gaat bij dit extra half uur om een nieuwe wedstrijd. Dus mogen beide ploegen weer met elf beginnen – uiteraard exclusief de van het veld gestuurde man, want die is voor deze verlenging geschorst.
Dan bezopenheid twee. In die verlenging geldt nog steeds dat de uitspelende ploeg een ‘dubbelteller’ scoort. Bij gevolg ging PSG door na de uitslagen 1:1 in Parijs en 2:2 in Londen.
Zodra de verlenging begint mogen goals niet meer ‘dubbel tellen’. Jammer voor de thuisploeg, maar het is verkeerd om de loting te laten bepalen dat in zo’n nieuwe korte match van een half uur de thuisclub zo’n groot voordeel is verleend.
Bevalt u dit blog, stuur het aan vrienden en kennissen
Bezoek ook mijn andere blog: sierksmatwee.wordpress.com
Sierksma's Sores 