Onze grote schilder deed veel boeken in zijn schilderijen. Nogal wat daarvan zijn Bijbels, iets wat het gereformeerde kerkbestuur waarmee hij vaak ruzie had wel eens goed had mogen bekijken. Calvijn en kunst verhielden zich nooit goed. De aversie van de kerk tegen Rembrandt zal evenveel met zijn vrouwen te maken hebben gehad, als met zijn kunstenaarschap.
Op de tentoonstelling De Late Rembrandt is een ets te zien, met daarop Hieronymus die achteroverhangend in een ontspannen houding lekker ligt te lezen – een romannetje zo te zien, heiligen beschouwden de Bijbel vast als zodanig.
Ter zijde loopt een leeuwin zijn grot binnen, om eens even te kijken hoeveel andere boeken daar liggen opgetast.
Lezende Hieronymus 1653
Ook kun je op deze tentoonstelling goed zien waar Hitchcock zijn vermaarde scène vandaan haalde – in Suspicion, het moment waarop Cary Grant de trap op loopt met in de hand een glas melk waaruit welhaast het hemelse licht zelve voortkomt. Suggestie: Daar is iets mis mee, daarin zit gif…
Opnieuw een schilderij met een boek. Op Rembrandts Lezende Oude Vrouw komt het licht uit de foliant – het doet haar hemd opglanzen, het gezicht gloeien van intensiteit.
Lezende oude vrouw 1655
Waar de schilder louter schijn nodig had, in zijn bewonderaar gecombineerd met een wilful suspension of disbelief – het licht in het boek wordt slechts gesuggereerd, via die weerschijn – daar stak Hitchcock gewoon een elektrisch lampje in het melkglas. Kwestie van moderniteit. Kwestie van geloof en ongeloof.
Sierksma's Sores 