VVD-PALINGEN IN HET SNOT

Af en toe praat ik nog wel eens over politiek, maar zelden. Komt omdat de politiek te veel een herhaling is van zetten, weinig nieuws onder de zon.

 

Wanneer ik eens iets zeg over politiek en de politici die deze politiek bedrijven, verwijten gespreksgenoten me mijn vooroordeel. Tegen VVD’ers wel te verstaan.

 

De vraag is of zo’n verondersteld vooroordeel niet gewoon een adequaat oordeel is, dat wil zeggen: een oordeel gebaseerd op feiten en argumenten.

 

Mij was ‘de corpsbal’ in mijn studietijd al een gruwel. Daaronder versta ik lui die naast hun studie nog een tweede opleiding krijgen. Op ‘de sociëteit’ wordt de heren, en nu ook dames, geleerd om ‘te lullen’. Lullen is recht praten wat krom is en wel op een zodanig (eveneens aangeleerd) toontje, dat iemand van mindere komaf, het vulgus, er wel voor uitkijkt om daar tegen in te gaan.

 

Ter zijde: De brutaliteit van het vulgus, vleesgeworden in de persoon van Geert Wilders, is dit kwaken intussen zat en geeft de ‘hoge heren’ op soortgelijke wijze van repliek. Alleen de woordkeus en de toon zijn verschillend. Maar brutaal zijn vulgus en corpsbal als de beul. Ik denk dat het voorbeeld van de huidige Minister van Justitie Van der Steur beeldbepalend kan zijn.

 

Nu heeft het type ‘corpsbal’ – al dan niet ooit lid van het corps, vaak slechts een zelf geproduceerde kloon ervan – de neiging om nooit verantwoordelijkheid te dragen voor hij of zij doet of zegt. Is de ziekte van de postmoderne politiek al, dat men graag verantwoording aflegt maar geen verantwoordelijkheid wenst te nemen (aftreden bijvoorbeeld), daar gaat de VVD’er een stap verder. Hij of zij ontkent de verantwoordelijkheid en treedt af voordat hij daarop door bijvoorbeeld het parlement kan worden aangesproken. Een laudatio van een hoge andere VVD’er, bijvoorbeeld Rutte, volgt.

 

Mevrouw Miltenburg is op dit moment een leuk voorbeeld. Alles wat ze deed was ‘integer’ en verantwoord, maar ze vertrekt wel voordat iemand haar officieel op het tegendeel kan wijzen. ‘Crime fighter’ Teeven sloot een ‘prima deal’, maar vertrekt voor hij daarop kan worden aangesproken.

 

Typisch voor het type ‘corpsbal’ (en ja: ook Teeven is dit, ondanks zijn typische spraak) is dat men na een politieke wandaad rustig verder gaat alsof er niets is gebeurd. Teeven en Miltenburg blijven Kamerlid. Over de reeks kleinere VVD-patsers die als palingen in de fameuze emmer met snot rondzwemmen en ongrijpbaar blijven even niets gezegd.

 

Een ander voorbeeld van ‘de corpsbal’, een ‘vrindje’ van Rutte, is de Engelse Premier Cameron. Die presteerde net weer iets dat zijn type politicus bij uitstek kenmerkt. Nu zijn voorstel, waarin Europa de Britten toestaat een eigen repressief beleid tegen immigranten te voeren, wordt weggeblazen met de mededeling ‘dat het in voorstel geen consensus zal vinden bij de andere Europese leiders’, reageert hij met de mededeling: ‘Erg bemoedigend’.

 

Het is als met lachebekje Rutte – alles wordt afgedaan met een gulle lach, eigen argumenten en uitglijers worden grif vergeten, en het lijkt erop dat je voortdurend gelijk hebt gekregen en zult krijgen.

 

Goed – ik belijd mijn vooroordeel tegen ‘de corpsbal’, ‘vlerkerig’ is mijn trefwoord. Maar waarom is het toch zo, dat dit slag lieden voor wie politiek tactiek is en geen strategie – een spelletje dus – steeds opnieuw slechts willen ‘scoren’, en wanneer dit eens niet lukt, doen alsof ze toch gescoord hebben – of gewoon weglopen van het speelveld? En waarom verzamelen dit soort lui zich steeds in partijen als de VVD en de Conservatives?

 

Bezoek ook mijn tweede blog: sierksmatwee.wordpress.com

14.12.15

VVD HOUDT KOERS

Het zal aan mijn eigen politieke geneigdheid liggen, maar in mijn ogen ziet het blauworanje van de politieke fraude en van het platvloers gelummel in dit veeleer varende, dan welwarende land.

 

U weet wel: Ze houden koers, de jongens en meisjes van de VVD.

 

 

 In een om duistere redenen door de Volkskrant speciaal uitgelichte ingezonden brief (duister vooral ook omdat goede ingezonden brieven vaak niet eens worden geplaatst omdat ook de krant daarin een tik meekrijgt) schrijft Jan Dolman uit Leiden het volgende:

 

“Ivo Opstelten heeft als voorzitter de VVD door een lastige tijd geloodst.” (Tja, toen al moest er frauduleus puin worden geruimd en sloegen VVD’ers als Rita Verdonk en Rutte elkaar voor rot). “Zijn succes heeft er vooral toe geleid dat Mark Rutte premier is geworden.” (Behalve onzin, immers Rutte deed dit vooral zelf, helaas, betekent dit: Opstelten, kruiwagen voor Rutte).

 

“De loyale Rutte heeft hem hiervoor willen bedanken door hem minister te maken.” (Tja, je kunt dit loyaal noemen, vooral de politieke lichtgewicht met de zware stem, Opstelten, lijkt me hier ‘loyaal’; je zou ook kunnen zeggen dat dit alweer een gevalletje politieke fraude is; het land heeft immers recht op goede ministers en verdient geen afdankertjes van de VVD, lieden die nog ‘iets te goed hebben’).

 

Dan volgt Tolsma’s uitsmijter:

 

In de kwestie die nu speelt rond het bonnetje en rond de deal van al weer de VVD’er Teeven (‘Fred’ voor insiders) “zal met name Rutte daarom door het stof moeten gaan.”

 

Jan Tolsma is blijkbaar ook al een VVD’er? Die denken steeds in termen van zondebokken, wel verantwoording afleggen maar nooit verantwoording willen dragen en nemen, en vooral ook onmiskenbare VVD-boosdoeners sauveren om de schone schijn op te houden. Van Reyen et cetera et cetera.

 

Dat is niet alleen oliedom in een elektronisch info tijdperk; het is ook een teken van een politiek verkeerde geestesgesteldheid. Het gaat immers in het geval van de VVD niet om persoonlijke uitglijers – het gaat erom dat al decennia de VVD dit soort lieden naar boven laat drijven vanuit een partijsoep die soms bedenkelijk geurt.

 

De VVD houdt inderdaad koers, alleen niet de koers die ze het publiek willen voorspiegelen. Ze moffelen weg, ze sjoemelen, ze… En steeds wordt het voorgesteld alsof het om een verdwaald, wellicht nog te redden individu gaat. U weet wel: koers, varen, reddingsboei…

 

Het is de Partij, sufferd! Het is de VVD die door het stof zou moeten gaan, c.q. afgestoft zou kunnen worden.

 

Bezoek ook mijn andere blog: sierksmatwee.wordpress.com

11.12.15

 

KABINET ALS RATTENKONING

Een overweging op deze Goede Vrijdag: Heerlijk te lezen dat het goed gaat met ‘de economie’. Maar met de samenleving? Een stuk minder. De regering in dit land gaat steeds meer over ‘de economie, steeds minder over de samenleving. Zelf denkt deze regering dat ‘de economie’ hetzelfde is als ‘de samenleving’. Dat is intussen een fataal misverstand – fataal voor veel burgers. Dankzij dit door het parlement gesteunde beleid zorgt deze regering ervoor dat de huren van ‘sociale huurwoningen’ in noodtempo hoger worden. Zodra iemand het pand verlaat, gaat voor de volgende bewoner die huur omhoog. Ook verkopen de corporaties duizenden huurwoningen. Dus zijn mensen aan de onderkant van ‘de economie’ de klos. Losers noemt een VVD’er hen – hadden ze maar meer moeten verdienen, toch? In het boek Ratten van Maarten ’t Hart staat veel over zwarte, bruine en witte ratten. Maar in de regenboogsamenleving, multicultureel en al, moeten er toch ook blanke ratten te vinden zijn. Wel zeker. Blok is zo’n blanke rat. Een blanke rat is een rat die de handen in onschuld wast. Zoals onlangs nog Pilatus. Jammer toch – door die verhuurderheffing is het allemaal begonnen. Maar het is toch ook niet meer van deze tijd dat de overheid zorgt voor betaalbare woningen, ook voor mensen die het niet breed hebben. Dat laat je over aan de zegeningen van de markt. En Blok en parlement duwen huren en woningbouw gewoon die markt op – met behulp van de verhuurderheffing. “Verhuurders die meer dan 10 sociale huurwoningen verhuren, betalen een heffing over de waarde van de huurwoningen. Het gaat hierbij om huurwoningen waarvan de huur niet hoger is dan € 710,68 per maand (prijspeil 2015). De verhuurderheffing is in 2015 0,449%.” Wanneer het dan misgaat en corporaties de huren verhogen en huurwoningen verkopen, probeert de Tweede Kamer nog even hypocriet een korting voor de woningcorporaties te bedingen…

Een Rattenkoning

De VVD’ers en de PvdA’ers in dit kabinet zitten met de staarten aan elkaar vast en vormen zo een rattenkoning – tot in den doet. “Ze verkeren in goede voedingstoestand” schrijft ’t Hart. Hebben ongetwijfeld geen van allen last van zo’n hoger huur of het ontbreken van een betaalbare woning. Dit is het waaraan de PvdA zich heeft verbonden – marktdenken van de zuiverste soort. Romeins Recht zeg maar, uitgevaardigd door het Rome van de VVD en uitgevoerd door Pilatus Blok – samen met de sociaaldemocraten. Nog met de gekruisigden in beeld wassen zij hun handen in onschuld. Ze zijn immers gebonden aan hun regeringsafspraken… Bevalt u dit blog, stuur het aan vrienden en kennissen Bezoek ook mijn andere blog: sierksmatwee.wordpress.com

SOCIAALDEMOCRATIE ALS SCHOOTHOND

Clevere VVD’er Zijlstra – werpt zijn schoothond Samson af en toe een kluifje toe, kan die even blaffen. Onderwijl worden Onderwijs, Gezondheidszorg en Woningbouw geheel volgens neoliberale principes om zeep geholpen.

Voorbeeld van het succes van het beleid van VVD-minister Blok: van fraaie sociale huurwoningen in Utrecht verhoogt de woningbouwvereniging, na vertrek van de vorige bewoners, de huren tot het dubbele. Einde van de sociale huurwoning. ‘Corporaties moeten meer geld ophalen om de overheidsbelasting op te brengen’, aldus VK [30.3.15]

“Wij zijn gedwongen pijnlijke keuzes te maken, door de [door Blok] opgelegde verhuurdersheffing.” Aldus directeur Klinkenberg van corporatie Bo-Ex. Wethouder Jansen: “Het barst in Utrecht van de succesvolle types. Maar er zijn ook armere bewoners, die geconcentreerd wonen in de wijken met de slechtste woningvoorraad. Dat proces wordt nu versterkt.”

De PvdA laat het passeren, zoals we in de fameuze Nacht van Duivesteijn mochten aanschouwen.

Gooit Zijlstra, zoals gezegd, de sociaaldemocraten af en toe een kluif toe – radicale immigratievoorstellen, of nu weer: een pleidooi voor vriendelijke bejegening van stabiele autoritaire leiders Denk aan de centjes, jongens! Een opmaat voor het bezoek van Rutte aan China – het land van de evergreen smile.

Zoek de Chinees!

Kan Samson even hard blaffen – ‘en gaat over tot de orde van de dag’. Kost niks, maar geeft de ‘regeringspartner wat lucht’, kan die even kibbelen.

De illusie dat de PvdA er straks bovenop komt wanneer ‘de economie weer aantrekt’ wordt door de leden duchtig gekoesterd.

Bevalt u dit blog, stuur het aan vrienden en kennissen

Bezoek ook mijn andere blog: sierksmatwee.wordpress.com

BONUS SALARIS

Dus geven we de financiële goochelaars in de banken geen bonussen meer, maar een salaris als bonus. Of ze er nu dezelfde puinhoop van maken als bij de laatste – wat zeg ik? – als tijdens de lopende crisis, het maakt niet uit. Mensen uit datzelfde circuit voorspellen al weer de volgende door de banken en hun personeel opgeblazen zogeheten bubbel.

Oud VVD-minister Zalm weet dat het goed zit – met die bonussalarissen wel te verstaan. “We bewegen keurig binnen de wet.” Afgezien van het bedonderde Nederlands van de bankier, geeft precies deze formule feilloos aan wat er mis in de kring van Zalms OSM. De stuitende gedachte, dat wat zich aan de wet houdt vanzelfsprekend goed is.

Toen mijn zoon nog een zoontje was en ik hem verweet dat hij iets ‘slechts’ deed – ‘Dat mag niet, jongen!’- vroeg hij me regelmatig: ‘Staat dan in de wet dat het niet mag, pap?’ Steevast antwoordde ik hem, wat ik nu Zalm voorhoudt: ‘Wanneer iedereen alles ging doen wat niet bij de wet verboden is, dan zou het een puinhoop worden.’

Zalm, Hooijmaijers en met hem heel wat andere VVD’ers die vinden dan het economische of zakelijke doel de middelen heiligt of althans goedpraat, reduceren moraal tot wetsartikelen. Een verwerpelijk zedelijk formalisme.

Ze mogen dan niet verbaasd zijn dat volksstammen die van deelname aan de sociale economie worden uitgesloten op een bepaald moment denken: ‘Dan zo maar…’ Waarop de VVD voor de zoveelste maal een ministerie van Veiligheid en Justitie bemant. Een ministerie, dat met rechtvaardigheid veel minder te maken lijkt te hebben dan met veiligheid.

Bevalt u dit blog, stuur het aan vrienden en kennissen.

Bezoek ook mijn andere blog: sierksmatwee.wordpress.com

RENDEMENT EN ONZIN: ARTS, UNIVERSITEIT, VERZEKERAARS

Het vervelende van een steeds slechtere dagbladpers – en daarmee van het verval van journalistiek en van de journalistieke opleiding – is dat de weerslag van een kwestie in de krant veelal de weergave van het probleem is zoals dit door de deelnemers in een conflict wordt geformuleerd.

Dus moeten we het doen met wat studenten onder ‘rendementsdenken’ verstaan – of, om een ander slagveld te noemen, artsen over ‘marktwerking in de zorg’.

Het minste wat je zou mogen verwachten is de vraag “Rendement voor wie of wat?” – er voor het gemak even vanuit gaande dat die term for argument’s sake wordt geaccepteerd.

Zijn het studenten die ergens voordeel van hebben; is het de universiteit waarvan de kas wordt gespekt; of is het ‘de maatschappij’ die van bepaalde maatregelen nadeel dan wel voordeel heeft? Niet onbelangrijk, dit verschil.

Gaat het om de student, dan is het duidelijk dat het aanscherpen van prestatie-eisen door hen wordt gevoeld als bedreiging. Maar bedreiging waarvan? Van een studieweek waarvan slechts 25 uur voor studie wordt gebruikt, de rest voor ‘werk’ en ontspanning? In dat geval – aanscherpen maar.

Zou tegelijkertijd de prestatie van de docenten aan de orde zijn, dan ligt het even ingewikkelder. Publicatiedwang, in het kader van ‘universitair rendement’, een dwang die de aandacht voor de onderwijstaak schaadt? Weg ermee. Maar het opvijzelen van onderwijsvaardigheden, het besteden van tijd aan overleg met studenten over het curriculum? Besteedt er maar meer tijd aan – nu gaat het om inhoudelijk ‘rendement’!

Rendement voor een universiteit die wordt ‘afgerekend’ op aantallen afgestudeerden per tijdseenheid? Dubieuze zaak, daar mag wel verandering in komen. De universiteit is inderdaad geen kennisfabriek of een studentenfabriek. Tegelijk zou je kunnen eisen dat er minder geld aan dure gebouwen wordt uitgegeven – verhoogt het ‘rendement’ van de universiteit weliswaar zeker, maar ten koste van kennistaken. Of je kunt de te hoge salarissen van veelal overbodige kennismanagers eens bekijken…

Bezwaar tegen het afschaffen dan wel samenklonteren van niet ‘rendabele’ studies – te weinig studenten of ‘wat het je eraan?’ – gaat voorbij aan de vraag naar het ‘rendement’ voor een samenleving. Ook al lijkt het geschift om te veronderstellen dat iedereen die filosofie studeert ook professioneel filosofie moet kunnen bedrijven, het lijkt voor de kwaliteit van de samenleving niet slecht wanneer beroepsmensen van welke snit dan ook filosofie erbij studeren.

De artsen. Wanneer de patiënt inderdaad in de benadering van de gezondheidszorg door verzekeraars als een kostenpost wordt gezien, is er iets grondig mis. Het begint erop te lijken. Maar dit is geen reden om het eens te zijn met artsen die het vertikken een contract af sluiten met een ‘zorgverzekeraar’ omdat ze zelf willen bepalen welke medicijnen ze voorschrijven. Hoe goedkoper effectieve medicijnen zijn des te belangrijker de verplichting om die voor te schrijven, dit in plaats van dure merknamen aan te schaffen.

Maar dit dan weer begrijpen in termen van ’marktwerking’, zoals mevrouw Schippers en de VVD dit doen? Onzin. Voorschrijven en marktwerking staan haaks op elkaar. Markt is vooral ideologie en maar zeer weinig realiteit – zelfs op de economische faculteiten waar nogal wat onzin wordt gedoceerd, lijkt dit sociologische gegeven in het economieonderwijs door te dringen.

‘Marktwerking’ zou er zijn voor de verzekeraars; ‘dwang’ voor de artsen. Onzin – ik ben voor het elimineren van elke vergoeding van niet generieke en evidence based medicijnen en behandelingen uit alle pakketten van alle zorgverzekeraars. Ik ben voor staatsdwang – voor het verplichte voorschrijven van de goedkoopste behandeling en de goedkoopste medicijnen; de rest betaalt u maar zelf.

Ik ben voor het laten bepalen van de behandeling in het ziekenhuis door dat ziekenhuis, en door de door het ziekenhuis aangewezen specialisten.

Ik ben voor een door de staat georganiseerde gezondheidszorg, met alle artsen als ambtenaar. Ergo, voor het afschaffen van het vrije beroep ‘arts’.

En ik ben voor de vrije keus van de patiënt van zijn huisarts, omdat hier de vertrouwensband ten principale een rol speelt – zelfs als de keus een onzinarts betreft, bijvoorbeeld een zogeheten ‘antroposoof’. Mits aan de voorgaande voorwaarden is voldaan. In gedachten de Grote Swaab: “Intussen moeten we het effect van de ouderwetse imposante en vertrouwenwekkende dokter als ‘wandelende placebo’ zeker ook niet onderschatten.” [Wij zijn ons brein, 370]

En of u het ‘marktwerking’ wilt noemen of juist ‘staatsdwang’ – het zal me worst wezen. Als het maar zo gebeurt.

Bevalt u dit blog, stuur het aan vrienden en kennissen.

Bezoek ook mijn tweede blog: sierksmatwee.wordpress.com

SCHEVENINGEN SLEETS EN BOT

Hoedt u, wanneer wethouders van welke politieke snit ook maar logomagie gebruiken – dikke woorden die veelal verhullen waar het werkelijk om gaat. Dit maal in Scheveningen.

Feministen beweerden en beweren: ‘Het persoonlijke is politiek’. Dat is onzin. Wel is het zo dat iemands biografie hem naar sommige politieke feiten scherper doet kijken dan naar anderen. Had ik mijn vrouw niet ‘op Scheveningen’ ontmoet, dan had ik een artikeltje over die badplaats gelaten voor wat het is. Faits divers.

Maar ik ontmoette haar letterlijk ‘op Scheveningen’ – op Seinpostduin, waar ze woonde. Tegenover haar huis stond toen nog het kostelijke gebouw Seinpost, een verkleinde, eigenlijke veel aardiger versie van het grote Kurhaus een stuk verderop. Is intussen gesloopt, om plaats te maken voor een enorme witte toren die je overal vanaf het strand wel moet zien

Dit maal aan het woord ‘de Haagse wethouder Boudewijn Revis’, van de VVD – zeker, een club waarin de woordgoochelarij als kleinkunst wordt beoefend. “Facelift voor sleets Scheveningen.” “We gaan het Hollandse duin de stad intrekken.” “Groene uitstraling voor het onaantrekkelijke, winderige Palaceplein.” Et cetera.

Zelf de negatieve omschrijving van dat Palaceplein is logomagische ophemeling van iets, zo foeilelijk en misselijkmakend, dat ik niet eens wist dat het ‘Palaceplein’ werd gedoopt. Altijd gedacht aan een volstrekt anonieme vlakte waarop de slechtste architecten van Nederland oorlogje speelden…

Die uitspraak door VVD-wethouder Revis over ‘het duin de stad in’ doet de deur dicht. Mag zich zeker bemoeien met Scheveningen, omdat er ‘vis’ zijn naam voorkomt. In de afgelopen jaren heeft de gemeente het nota bene geflikt om een gigantische parkeerplaats op het strand aan te leggen. Je rijdt er letterlijk vanaf de boulevard via de poortjes een steenplateau op, waar vroeger strand lag met schelpen, dode meeuwen en jutterswaar.

Steenplateau op Scheveninger strand

En dan nu ter compensatie ‘het duin de stad in’. Een godverdomde gotspe, dat is het! Vooral VVD’ers, maar toch ook nogal wat van die botte PVDA-wethouders, begrijpen nog steeds niet dat het tanende ‘vertrouwen in de politiek’ direct gevolg is van groeiend wantrouwen in bepaalde lokale politici en in lokaal beleid dat kant nog wal raakt. Fraude van kleine en grote sjoemelaars als Verheijen en Van Rey nog even daargelaten.

Geen bezoeker van Scheveningen die zich door deze kulpraat laat belazeren. Vooral niet wanneer Revis zich aan het slot van zijn interviewtje [VK 7.3.15] wel zeer opzichtig in de kaart laat kijken. Mogelijkheden om Scheveningen echt te verfraaien door massale sloop van al die godsliederlijke hoogbouw aan zee zijn er niet. “Slopen is geen optie – daar dromen we allemaal weleens van. De in de jaren tachtig neergezette hoogbouw is particulier bezit. Je vraagt je af hoe dat ooit kon gebeuren.”

Tja, het antwoord luidt: Dankzij wethouders als Revis, met dezelfde kletspraatjes over verbetering en verfraaiing van Scheveningen. Dit maal over duingras en zeegeuren ‘in de stad’.

Revis – utopist van de 21e eeuw.

Bevalt u dit blog, stuur het aan vrienden en kennissen

Bezoek ook mijn andere blog: sierksmatwee.wordpress.com

ZORGEN OM DE ZORGWET

Niets vind ik zo prettig als wanneer iemand ‘in het veld’ deskundig en kapsonesloos uitlegt hoe hij tegen een bepaalde kwestie aankijkt. In dit geval Jan Groeneveld – ‘oud-chirurg’ zoals het FD hem afficheert [19.12.14]

De titel boven zijn ingezonden artikel luidt: “Behoud artikel 13 van de zorgwet en ga over tot de orde van de dag”. Volgens de auteur is de politieke ophef rond de nieuwe zorgwet onnodig. “Van echte vrije artsenkeuze is allang geen sprake meer.” Wat hij aantoont.

In tijden waarin de ‘specialist’ nog een breed behandelpakket onder zijn hoede had, werd een patiënt inderdaad door zijn huisarts naar een bepaalde specialist gestuurd. Intussen hebben ‘alle specialisten aandachtsgebieden waardoor ze een beperkt gedeelte van hun specialisme mogen beoefenen’.

De verwijzende huisarts kiest voor zo’n specialisme in het betreffende verzorgingsgebied, in het ziekenhuis zien ze wel of de vrije artsenkeuze medisch gezien kan of niet. In vertrouwen wordt de zorg in juiste banen geleid.

De tweede kwestie is die van de ‘kwaliteit van de zorg’. Niet alleen werkt de zorgverzekeraar met gemiddelde scores, waardoor onduidelijk blijft of in het zelfde als ‘goed’ gecontracteerde ziekenhuis wel alle specialisten evengoed zijn. Ook is het eigenlijk alleen de beroepsgroep die echt weet heeft van die kwaliteiten.

Groeneveld bepleit daarom het zelfreinigend vermogen van een specialistengroep. Dat lijkt me het juiste advies. Dat er verder nog tal van oplossingen zijn die kosten kunnen reduceren, staat buiten kijf. Gelijkwaardiger samenwerking van artsen, beter aansturing van assistenten, geen overbodige herhaling van dure onderzoeken, en de consumptiedrang van de consumenten beteugelen. Ik voeg eraan toe: het vrij uitwisselen van onderzoeksresultaten van een patiënt tussen ziekenhuizen onderling.

Die kostenreducties hebben met de herziene wet niks van doen. Die wetsherziening gaat vooral over moreel-politieke vragen, zoals die naar de macht van kapitalistische organisaties over het gezondheidsapparaat. Dit is de inzet van de VVD geweest; het was de PvdA die deze cruciale kaart bij het kwartetten uit handen gaf.

Dat de bende van drie te laat ‘halt’ riep en nog steeds het principe van dat beheer door zorgverzekeraars accepteert, maakt van hun ‘oppositie’ een lachertje.

Bevalt u dit blog, stuur het door aan vrienden en kennissen.
Bekijk ook mijn andere blog: sierksmatwee.woordpress.com

TRUI EN SOCIALISME

Spekman – u weet wel, van de trui en van de PvdA – deed me altijd al aan een hondje denken. En verdomd, nu opeens wordt hij hondsbrutaal.

Waar de PvdA al in geen decennia iets met socialisme te maken had, werd tijdens zijn voorzitterschap de navelstreng met zelfs de sociaaldemocratie definitief doorgesneden. Het kwartetten van Bos en Samson met de VVD-kornuiten vormde de definitieve overgave aan Koks verenloze ideaal.

Sociaaldemocratie is het beschermen van zwakken in een structureel perfide, want kapitalistische wereld: dieren, kinderen, ouderen en geestelijk minder begaafden. Kijk naar wat het VVD/PvdA-kabinet er van bakt.

Na al deze jaren te zijn uitgekleed door een stel vileine, maar politiek uiterst intelligente VVD-coalitiegenoten bereikt de PvdA nu haar bedenkelijke electorale minimum. Iedereen die nog op de PvdA stemde omdat hij er zelf iets van verwachtte, loopt over naar SP of PVV; wie erop stemde om ‘rechts’ niet in de kaart te spelen haakt af.

Wat wil nu Spekman: ‘Een door waarden gedreven politiek.’ [VK 13.11.14] Jezus – Balkenende in het roze, eindelijk uit de kast! Daar gaan we weer met de Wormen en Maden. Gewag wordt gemaakt van een ‘robuust idealisme’… Nodig was en is echter een robuust politiek realisme. Dit betekent: strijden voor bepaalde zaken en dus strijden tegen degenen die dat niet willen.

Dat doe je niet in een kabinet met de VVD samen en zeker niet met iemand als Samson, die inderdaad met verwijzing naar waarden als ‘eerlijk is eerlijk, dit zijn we overeengekomen’ alles en nog wat uitverkoopt.

Hamming, de hoofdschrijver van het rapport over de nieuwe koers van de PvdA, zei: ‘Wij hebben onze idealen om rijk en arm, hoog- en laagopgeleid te verbinden. Past een compromis daar niet bij, dan moeten we het niet sluiten’. Dit laatste is nu juist voortdurend gedaan. En het ‘verbinden van rijk en arm, hoog- en laagopgeleid’ heeft met socialisme niks uit te staan, alles met een verwerpelijk corporatisme.

Zelfs in het formuleren van die Wormen en Maden zijn ze bij de PvdA niet erg goed.

Bevalt u dit blog, zend het verder aan bekenden via uw email, twitter of facebook.

SLAVERNIJ EN RANCUNE

“Met dit opkomst-dieptepunt is ook de ontevreden niet-stemmer geëmancipeerd”, aldus de Volkrant van vandaag.

Neem je het woordje ‘ook’ serieus, dan wordt de echte betekenis van de verkiezingsuitslag van gisteren pas duidelijk. Van Nietzsche kun je niet zeggen dat hij de ‘wegbereider was van het nazisme’, zoals veel domoren hebben beweerd. Wel deed hij het verband tussen – in het bijzonder – het christendom, slavernij en rancune haarfijn uit de doeken.

De van oorsprong oerchristelijke Hollandse samenleving stond altijd al bol van rancune – tegen God in de eerste plaats, ooit de onmiskenbare winnaar van de race om de Grootste En Tegelijk Meest Onaantastbare Slavenhouder. Verder tegen alles wat ‘anders’ was en tegen ‘hun daarboven’, machthebbers meer in het algemeen.

De ontkerstende Hollandse samenleving is een christelijke in een nieuwe, postmoderne outfit. Intussen zijn talloos veel miljoenen niet meer de slaaf van God. Althans niet van de christelijke god, nieuwe Nederlanders brachten een eigen God mee…

Wel is daarvoor een reeks instituten in de plaats gekomen waarvan men nu opnieuw de slaaf is: van het schermpje van de mobifoon, van ‘die buitenlanders die ons werk en onze belastingcenten inpikken’, van die ‘zakkenvullers in Den Haag’ en van de media die ervoor zorgen dat de meningen van talloos veel miljoenen elke ochtend weer in de eenheidsworst zitten die men bij het koffieapparaat oppeuzelt. En van zo veel meer.

Onze samenleving is complexer dan voorheen en wordt ook nog eens gecompliceerd door beleid dat wellicht een stuk anders en een stuk beter had gekund. Wat de Neo-slaaf echter niet zint en niet begrijpt, wordt door hem aangegrepen als ‘tegen hem’ en daarmee tot het thema van zijn rancuneuze symfonie – een kakofonie.

De indrukwekkende winst van de PVV en van de SP is een van deze rancuneuze resultaten. Het verlies van VVD en PvdA en de winst van de zogeheten Lokalen eveneens. Ook de schandelijke winst van het Boefje van Roermond Van Rey hoort hier thuis – Robin Hood was altijd al een rancuneus fenomeen.

Resteert pak weg een derde van de kiezers dat misschien weloverwogen heeeft gestemd: Het restant van PvdA en VVD en de winst van D66. Vermoedelijk zitten hier vooral de mensen onder die al sinds generaties, en dus veel langer, geen band meer hebben met het christendom.

Het gebruik van het uitdrukking ‘de emancipatie van de niet-stemmer’ door de Volkskrant lijkt me zeer ongelukkig. De hoeveelheid mensen die ik op de buis en in de pers langs mocht zien komen, die meedeelden dat ze niet gingen stammen, waren in meerderheid onnozele halzen – ook nog eens de slaaf van hun onderontwikkelde intelligentie.

PS Zelf stemde ik PvdA, eenvoudig omdat eerder is aangetoond dat wanneer een wethouder van een bepaalde partij komt, deze daar een duidelijk stempel op weet te drukken. De PvdA, waarop ik bij parlementaire verkiezingen denk ik niet meer ga stemmen, zal op gemeenteniveau op de zorgproblematiek wellicht het meest sociale stempel weten te drukken. Landelijk stond me het ‘kwartetten’ tegen waardoor dit kabinet in een vloek en een zucht tot stand kwam. Met als gevolg, dat zowel VVD, als PvdA zich op hele terreinen aan de tegenstander uitverkocht. Dit heeft met compromissen niks te maken; het compromis vormt de grondslag van een parlementaire democratie.

Wanneer u dit blog waardeert, verspreidt het via uw facebook, hyves, twitter of andere social media!
20.3.14