USA – FAILED NATION

Malle Trumpie doet tegenwoordig dagelijks een poging om de propaganda van de wapenlobby te bevestigen: het is niet het wapen dat dood, maar de vinger die de trekker overhaalt, c.q. de man die deze vinger doet trekken.

En wanneer je tegelijk op meer dan één slachtoffer tegelijk schiet, dan ben je gek. Gewoon eentje per keer tekent de gezonde all American girl of man. Dat iemand van buiten The States precies dit standpunt voor volstrekt geschift houdt, is dan voor de doorgewinterde wapenbezitter in Amerika een teken van diens waanzin. Die Europeanen toch, geen idee van hoe slecht veel mensen zijn…

Mij lijkt het een redelijk stadpunt om een heel land voor gestoord te houden, waarin ene Trump tot president wordt verkozen, vervolgens de geschifte clown uithangt die doet of hij directeur van het circus is, waarna alle medewerkers van het circus hem een Groot President of een Groot Directeur noemen.

Ook geschift is het land, wanneer het hele circuspubliek alleen maar ‘nee ’kan zeggen tegen die president en zijn medewerkers en niet meer kan discussiëren. Het schisma tussen Republikeinen en Democraten heeft iets van politieke schizofrenie; het is infantiel – en het is onderdeel van een geheel verziekt kiesstelsel en een doorgedraaid federalisme.

Amerika is zeker geen failed state; een failed nation is het wel. Het ideaal van de melting pot van etnische groepen, nationaliteiten en rassen is een ideaal gebleven. Nergens zoveel racisme; nergens zulke haatdragende mensen die alles wat on-Amerikaans is stuk willen maken. America, Love It or Leave It! Dat stond op de bumperstickers tijdens de Vietnamoorlog, toen ik daar twee jaar woonde.

In Amerika zijn er bevrijde gebieden: samen vormen ze Academia. Een eilandenrijk van universiteiten waar in elk geval een poging wordt gedaan na te denken en tussen onzin en redelijkheid te schiften. Verder lijkt Amerika één grote periferie, zoals die in Frankrijk rondom alle grote metropolen cirkelt. Vergeven van nationalisme, vreemdelingenhaat, een veelal bedompt chistendom en gewoon grenzeloze domheid.

Zo althans zie ik dat – en Amerika probeert me dagelijks van mijn gelijk te overtuigen.

Sierksma 21.2.18

USA – WAPENGEWELD ALS CULTUUR

Hoe ouder, hoe minder vaak onthutst. Maar toch sta ik bij het lezen van mijn kranten nog regelmatig versteld van het onbenul en de onkunde van krantenschrijvers.

In het Parool [11.11.17] staat een artikel met als titel De prijs van het recht op wapenbezit, een analyse van de oorzaken van de vele en massale schietpartijen in The States. Een onderkop vat het hele artikel samen, makkelijk dus voor uw blog-schrijver:

“Niet de cultuur of maatschappelijke spanningen, maar het duizelingwekkend hoge wapenbezit onder Amerikanen verklaart het grote aantal dodelijke schietpartijen in de VS.”

Onmiskenbaar geschreven in de lijn van de beweging in de VS om het wapenbezit in te tomen. Die doet voortdurend een manhaftige poging om de propaganda en de lobbyisten van de National Rifle Association te bestrijden, tot nu toe tevergeefs. De NRA gunt Amerikaanse Senatoren en Kamerleden grote bijdragen voor hun verkiezingskas, onder de voorwaarde dat ze tegen het bemoeilijken van wapenaankopen stemmen.

De hoofdstelling van deze NRA luidt:

“Het is niet het wapen dat mensen doodt, het is de vinger die de trekker overhaalt.”

Dit logomagische spelletje met de betekenissen van het werkwoord ‘doden’ is mateloos irritant. Het doet een denken aan het antwoord van bankovervaller Loetje op de vraag van zijn geestelijke verzorger, waarom hij weer eens de bank heeft beroofd: Omdat daar het geld zit! Je kunt met taal alle kanten op.

Toch is er een probleem met het tegenverhaal zoals nu weer verwoord in het Paroolartikel. Alleen all het woordje ‘recht op’ in de kop had de journalisten Fischer en Keller moeten doen stilstaan bij de eigen onzin die ze de lezer willen verkopen. Zijn immers het recht en de wet samen niet een cruciaal onderdeel van de cultuur van een natie? Een meerderheid van de Amerikanen gelooft dat zelfverdediging een groot voorrecht en dus een recht is…

Hun conclusie – “de enige verklaring voor die schietpartijen in Amerika is het hoge aantal vuurwapens”- is kul. In het eigen artikel voeren de twee nota bene gegevens op die hen tegenspreken. Een Amerikaan blijkt 300 keer zoveel kans te maken om door wapengeweld c.q. een ongeluk met een wapen om het leven te komen, dan een Japanner. “Het wapenbezit in Amerika is 150 zo hoog als in Japan.” Dan hoef je toch geen groots statisticus te zijn…

Maar afgezien van goochelen met cijfers en woorden zijn er de volgende elementaire historische gegevens:

1. Amerika is een natie die uit geweld is geboren: het moordde de oorspronkelijke bewoners, de indianen, uit en met hen miljoenen bizons; een dergelijke genese laat verstrekkende sporen na in ‘de cultuur’;
2. In het land is een bedenkelijk aantal extreme sekten aanwezig, elk met een conservatief anarchistische inslag, gericht tegen de nationale staat. Het leverde tal van gewelddadige scènes op;
3. Amerika ziet zich als de politieagent van de wereld; het leverde hen een hoeveelheid veteranen op met een oorlogssyndroom van heb ik jou daar; nogal van de ernstige massaslachtingen werden en worden door hen aangericht;
4. Je moet stekeblind zijn om voorbij te gaan aan de beschietingen van kleurlingen door politiepersoneel, waarvan is vastgesteld dat een fiks percentage raciaal bevooroordeeld is; meer algemeen is er interraciale angst onder veel Amerikanen uitmondend in argwaan tegen de vreemde, anders gekleurde medemens.

 

 

The States bevat een gewelddadige cultuur met een bedenkelijk aantal zotten – en inderdaad een onverkwikkelijk aantal wapens in privaat bezit. Het is duidelijk dat het verhogen van de drempel van de wapenaanschaf en een reeks andere maatregelen, het liefst direct gericht tegen de wapenproducenten, de kans op massale schietpartijen stevig zou beïnvloeden. Maar daarmee zeggen dat “de enige verklaring” voor die massaslachtingen “het astronomisch hoge aantal vuurwapens is” blijft onzin.

Sierksma 12.11.17

 

ZEDELIJKHEID EN WET

Dat het in Amerika om veel meer gaat dan de toch al schandalige typering van functionarissen met wier oordeel je het niet eens bent in termen van ‘zogenaamde rechters’ of ‘neprechters’, is voor een Europeaan niet steeds even duidelijk.

 

The Law, ginds eigenlijk geschreven met louter hoofdletters, staat daar gelijk met God. God’s Own Country, iets waarvan zo’n 80% der Amerikanen strak overtuigd is, is niets meer of minder dan Het Land van De Wet.

 

Dit heeft te maken met een oud sociologisch vraagstuk: de verhouding van formele wetten en informele zedelijkheid. Laat ik me aan een hypothese wagen: Hoe grover de alledaagse verhoudingen bij het ontstaan van een natie waren (en wellicht nog steeds zijn), des meer nadruk valt er in het systeem op formele regelgeving. De Wet heeft er primaat over de Zedelijkheid. Amerika’s onstaan was ruig.

 

Amerika is het land waar de meeste rechtenstudenten zijn; het land waar de gewone burger, als hij het kan betalen, met ongeveer alles naar de rechtbank loopt; het land waar de ‘claimcultuur’ opkwam die langzaam aan ook Europa binnensiepelt. Amerikaan zijn is vertrouwen in The Law.

 

Godsdienst is er verworden tot een formalistische stoplap die de enorme gaten in de alledaagse zedelijkheid dichten. Wie er als politieke kandidaat zou zeggen niet te geloven, heeft het gehad.

 

Een zo overdonderend percentage gelovigen als in de USA zou toch moeten wijzen op een natie van mensen die elkaar als het ware blind vertrouwen, net zoals ze zeggen ook blind te geloven. Het omgekeerde is waar. Het particuliere wapenbezit (trouwens ook dat van de staat) is er het grootste in de wereld. Achter de voordeur staat een gun of staan meer guns, als uitdrukking van het fundamentele wantrouwen van elke Amerikaan tegen iedere andere Amerikaan.

 

Wanneer in zo’n land de hoogste functionaris, President The Donald Trump, hetzelfde doet wat hier slechts is voorbehouden aan de politieke proleet en gladjakker Wilders – het denigreren van rechters, het hen aanwrijven van politiek gestuurde veroordelingen etc. – gaat dit veel dieper.

 

Zouden daar The Law en haar functionarissen eenmaal systematisch worden gewantrouwd, dan betekent dit het einde van die ‘sociale orde’. Hoedt U, Gij wereldburgers, gij die mede afhankelijk zijt van wat er ginds allemaal gebeurt!

 

Sierksma 11.2.17