JERUZALEM, ISRAEL, ANTISEMITISME

Er gaat iemand Netanyahu verslaan, althans volgens de Volkskrant. Dan denk je even: good riddens die patser/boef/havik, weg ermee!

Blijkt de uitdager iemand te zijn die op cruciale punten net zo geschift is als die Netanyahu. Yair Lapid, de uitdager dus, juicht van harte de beslissing van President Trump toe, om de Amerikaanse ambassade van Tel Aviv naar Jeruzalem te verplaatsen.  Daarmee wordt die stad als De hoofdstad van Israel erkend, wel te verstaan: als ongedeelde hoofdstad.

“Vooropgesteld, Jeruzalem is al 3.000 jaar of langer de hoofdstad van de Joden. Het is belachelijk dat vrijwel de hele wereld dat niet wil inzien.” [VK 6.12.17]

Lees het voorgaande nog eens!

Vooropgesteld: alsof er een feit de revue passeert waarover verder niet meer gediscussieerd kan/mag worden.

Al 3.000 jaar: we mogen als argument voor die eenheidshoofdstad van Yair Lapid rustig teruggaan tot de Joodse diaspora, de verstrooiing van het Joodse volk nadat de Babyloniërs rond 587 v.Chr. het koninkrijk Juda vernietigden.

Belachelijk: Op zijn minst kun je aan het eigen gelijk twijfelen als er nogal wat anderen zijn die je ongelijk geven. Alleen een fanatieke sektariër ziet in het feit dat hij alleen staat tegenover ‘de rest’ een ‘bewijs van zijn gelijk’.

Laat ik mijn licht hierover schijnen aan de hand van een typisch Nederlands, maar daarmee o zo algemeen probleem van alle koloniale grootmachten. De Molukkers.

Doch eerst nog een historisch feitje: Dat Koninkrijk Judea was een samengaan van stammen. Je zou het kunnen vergelijken met Libië van nu: wel tijdens Khadaffi een veelheid van stammen onder een leider, maar zeker geen staat in de moderne zin van het woord.

Direct na de bevrijding van Indonesië van het Nederlandse koloniale juk beloofde de regering de Molukkers die niet naar Nederland wilden hen bij hun terugkeer naar de Molukken te zullen steunen. De, inderdaad, niet steeds even heldere tekst: “De Nederlandse Regering heeft inmiddels de betrokken ex-KNIL militairen doen aanzeggen om een keuze te doen tussen demobilisatie ter plaatse waar zij zich bevinden, dan wel afvoer naar de Zuid-Molukken. Zij koestert de hoop, dat thans op korte termijn verdere voortzetting van de repatriëring mogelijk zal zijn.”

Van die repatriëring kwam het niet, toen niet, nooit niet. De Molukkers kwamen in hun diaspora terecht, zij het in tegenstelling tot de Joden geconcentreerd in Nederland. Daar bleven ze in hun eigen getto’s wonen, nooddorpen vaak bestaande uit oude militaire barakken. Ze weigerden normale woningen te betrekken en koestereden hun eigen afwijkende gewoonten.

Toen de Nederlandse Staat terugkwam op die belofte, eindigde dit in enkele kapingen en gijzelingen door de volgende generatie jonge Molukkers, met doden als gevolg.

De Joden hebben vanuit dit perspectief meer mazzel gehad [NB niet antisemitisch bedoeld; hooguit cynisch-ironisch, en expliciet post-WO II]]. Na de oorlog werd hen per decreet het toenmalige Palestina gegeven, dit voor de oprichting van hun toekomstige Joodse staat. De Molukkers kwamen er bekaaider af.

Wat echter deze Joodse en dus religieuze staat van start af heeft gekenmerkt is de miskenning van die 3.000 jaar geschiedenis. Je kunt weliswaar elke Pesach tegen elkaar zeggen “Volgend jaar in Jeruzalem”, maar het verandert niet de geschiedenis waarin een volstrekt andere bevolking in Palestina is gaan bewonen, inclusief Jeruzalem – het geëmmer over Heilige Steden even daar gelaten.

Zo zullen de Molukkers ook gaan erkennen dat dit de loop van de geschiedenis is geweest, dat hun expliciete collaboratie als oprechte Christenen met de Hollandse bezetters van ‘Nederlands Indië’, ertoe heeft geleid dat ze politiek expats zijn geworden, en wel voorgoed. Wanneer elke bevolkingsgroep rechten gaat ontlenen aan wellicht tienduizend jaar voorgeschiedenis, word de wereld een onoverzichtelijk zootje.

Tot die te accepteren als historische faits accomplis behoort natuurlijk ook de door Yair Lapid gevierde “resolutie van de VN om de Israël te creëren”, al heb ik een probleempje met dit woordje creëren… Alsof het niet de mensenhand van de VN was, maar Jaweh zelve die dit mirakel volbracht. Maar ik ga niet afdingen op de afgelopen 70 jaar geschiedenis.

Jeruzalem echter als ongedeelde Joodse hoofdstad bestempelen is een gotspe van jewelste. En met de verkiezingsstrijd tussen Yair en Benjamin schieten we in dit belangrijke opzicht niets op.

Sierksma 6.12.17