VERZWAARDE HOMOSEKSUALITEIT

Geloof het of niet, in de antihomowet van Oeganda komt de misdaad van ‘verzwaarden homoseksualiteit’ voor – een zware overtreding. Als weldenkend mens wil je de artikelen in de krant begrijpen. Welnu, bij zo’n passage kost me dat even tobben. Gaat het wellicht om homo’s die gebruik maken van een loden aarsplug?

Meestal denk ik bij dergelijke kwesties – homohaat, antihomowetgeving et cetera” waar bemoeien die lui zich toch mee. Hebben ze nooit bedacht dat anderen zich wel eens zouden kunnen gaan bemoeien met hun malle gewoonten en gedachten? Een strafje voor het geloof in de onbevlekte ontvangenis gaat er bij mij best wel in… Minstens opsluiting in een kliniek voor geestelijk minder valide lieden.

Maar alle gekheid even op een stokje. In mijn blogs heb ik diverse keren geargumenteerd tegen het onjuist gebruik van de term racisme. In veel gevallen gaat het namelijk om etnische kwesties – misverstanden die in het leven zijn geroepen doordat verschillende culturen ofwel al eeuwen samenleven in de zelfde maatschappij, ofwel – wat vaker het geval is – opeens door de geschiedenis gedwongen werden om samen te leven in een zelfde ‘natiestaat’.

Daarvoor het woord ‘racisme’ gebruiken is misplaatst. Bij racisme gaat het om de veelal rabiate haat plus agressie tegen andere groeperingen die met de agressor genetisch verschillen. Vaak komt dit verschil tot uiting in een bijzondere huidskleur.

De Jodenvervolging, bijvoorbeeld, had/heeft niets van doen met racisme, alles echter met oeroude religieuze vetes die onder het Hitler-regime uitmonden in georganiseerde agressie tegen deze gelovigen. Daarbij werd per abuis een racistische afstammingsleer gehanteerd, die van iemand ‘een jood’ maakte omdat zijn ouders of grootouders van het joodse geloof waren. Maar de joden vormen geen ras – zwarte, gele en anders gekleurde joden vormen het bewijs.

Je kunt je bekeren tot een geloof, niet tot een ras.

Bij de ‘mondiale cultuurstrijd’ tegen homoseksualiteit [het woordgebruik in de VK van 19.2.14] mag het vaak ook gaan om cultuurstrijd, het is echter een bloedzuiver voorbeeld van racisme. De neurowetenschapper en hersenonderzoeker Dick Swaab ontdekte alweer decennia geleden dat homoseksualiteit aangeboren is, met een bepaald ‘knopje’ in de hersens is verankerd. Het onderzoek werd elders gerepliceerd. Homoseksualiteit blijkt niet een kwestie van opvoeding te zijn, zoals veel priesters en dominees ons anderhalve eeuw wilden doen geloven.

Dat die haat in Afrika dergelijke gruwelijke vormen aanneemt heeft te maken met een morbide christenheid, met een even morbide islam, en met de enorme gaten die aids in Afrika heeft geslagen. Dit, weer verbonden met vaak achterlijke restvormen van magie, produceert een griezelige cocktail.

Puritanisme lijkt steeds gekoppeld aan dit antihomo racisme.

De ‘strijd’ van de Frigide Bardots van deze wereld tegen bijvoorbeeld het homohuwelijk, maar ook de letterlijke strijd tegen het praktiseren van homoseksualiteit in Rusland en Afrika – homoseksualiteit, al dan niet bedreven met door lood verzwaarde ballen of pluggen – is een racistische strijd. Het gaat overal om de ontkenning van het bestaansrecht van een apart soort mensen.

Een reden om tegen dit racisme ten strijde te trekken, al weet ik even niet hoe.

Wanneer u dit blog waardeert, verspreid het via uw facebook, hyves, twitter of andere social media!
19.2.14

HUMORGRAAD

Tot op heden heeft nog nooit iemand mij van een te lage humorgraad verdacht. Dat is prettig. Zo durf je het zelf maken van een grap af en toe aan; je kunt ook gul lachen om goede grappen van anderen. Wat niet onbelangrijk is: wanneer een zogenaamde grappenmaker rotzooi aflevert, schroom ik niet dit vast te stellen, ook hardop.

Van die Monsieur Dieudonné wist ik niks, vooral niet dat hij een professionele grappenmaker wil zijn. Hij kwam voor mij als nieuws binnen, toen de kwestie van voetballer Anelka in het nieuws kwam, met zijn politiek obscene gebaar van de zogeheten quenelle. Had ie geleerd van die Dieudonné, die het best grappig vond.

Ook dit gebaar kende ik niet. Eerst dacht ik dat het ging om een soort opgeheven vinger, maar dan van iets groter formaat. Pas later bleek het een ingehouden Hitlergroet te zijn. Veel botter krijg je ze niet.

Toen kwamen me een paar keer korte scènes uit zijn zogeheten cabaret voor ogen – daarin probeert hij leuk te zijn. Volstrekt ongrappig die man – radicaal onleuk. Op één van die filmpjes komt ook wat publiek in beeld. Ook al niet hoopgevend. Wanneer ik hem even vergelijk met onze eigen kakelkut, Paul de Leeuw, doe ik deze laatste vanzelfsprekend onrecht aan. Niettemin even onleuk – maar niet zo grof. De Leeuw is zelfs apolitiek (denk ik).

Grappig is die Dieudonné slechts ongewild. Zijn naam is grappig, je kunt je immers geen god voorstellen die de wereld zo’n onappetijtelijk figuur heeft geschonken. Grappig is het wanneer hij stiekem enkele tonnen euro’s naar paps in Kameroen stuurt en dan tegen de belastingdienst vertelt dat hij een armoelijder is. Nog grappiger is het, wanneer niet deze humorist van zijn bed wordt gelicht, maar opnieuw enkele tonnen euro’s die onder de matras lagen te slapen.

Wat is er toch aan de hand met mijn beminde Frankrijk? Een van rancune doortrokken, op een spijker lijkende kletstante, Frigide Bardot, krijgt met haar antihomopraatjes tienduizenden mensen op de been. De grootste domoren keren zich ‘tegen de elite’, maar zijn te stom om daartoe ooit zelf te kunnen behoren. De officiële politici, zoals Marine Le Pen, spinnen er garen bij.

Trouwens, ook ongewild grappig is de Turkse president Erdogan die tegen een broodnodige renteverhoging is, vooral omdat zijn geloof tegen elke vorm van rente is. In landen met zulke politici en met zulke geloven moet vanzelfsprekend iedereen liegen en doen alsof wat ze doen niet is wat ze doen. Zoiets is altijd grappig, ook als het gruwelijk is.

Waardeert u dit blog, verspreidt het via uw twitter, facebook of andere social media.
30.1.14