SCHIZOPOLITIEK

Wellicht was ‘Schizostemmers’ een betere term geweest, maar ‘schizopolitiek’ levert een betere kop. Dit stukje gaat over de kiezers in Frankrijk.

 

Een meerderheid is daar voor een Frexit. Meesurfend op de tsunami-golf waarop De Gaulle al succesvol scoorde – la gloire Francaise – doet Le Pen het goed met die strategie.

 

Tegelijk is tweederde van de Fransen voor het behoud van de Euro. De herinvoering van de Franse franc zou een economisch debacle worden – weet de burger.

 

Alle twee kan echter niet: en de Euro en de Frexit.

 

Gaan ze daar straks in april met hun portemonnee of met hun onderbuik stemmen? Een niet te beantwoorden vraag. Incidenten bepalen steeds vaker de verkiezingen.

 

In Frankrijk speelt hierbij ook de tegenstelling tussen het centrum Parijs en de periferie van La France Profonde. Intussen weten we dat er meer centra zijn, de grote steden met elk een eigen perifere ‘profonde’, maar de Franse ideologie benadrukt toch vooral Het Centrum en de Rest. In die rest gaat op wat Joseph [58] uit Blois zei: “Ze doen alsof er buiten Parijs aleen Cro-magnon mensen wonen”, Neanderthalers dus.

 

Het is deze giftige cocktail van superioriteitsgevoelens en gevoelens van minderwaardigheid die meespelen in de komende verkiezingen. Met als kers daarin dat bespelen van La Gloire Francaise.

 

In Amerika beïnvloedde FBI directeur Comey de Presidentsverkiezingen definitief met de openbaarmaking van een loos onderzoek naar Clintons e-mails – Godbetert drie weken voor die stemming. Daarentegen onthulde hij in juli niet dat er al een onderzoek was gestart naar contacten van Trumpianen met verkeerde Russen.

 

Niets verhindert Le Pens loverboy Poetin om vlak voor de Franse verkiezingen in april wat vuiligheidjes over Macron de ether in te flikkeren.

 

In plaats van te kijken en te luisteren naar debatten over serieuze zaken met behulp van serieuze argumenten voel je je als getuige van zulke confrontaties steeds meer als iemand op de tribune van een hippodroom waarbij iedereen op de racende paarden heeft gewed, hopend dat een daarvan zich verstapt of een jockey zijn nek breekt. Ook in Nederland.

 

Spannend, als ging het om sport in plaats van om politiek.

 

Sierksma 24.3.17

WILDERS’ TALKING HEAD

De naam van de rockband Talking Heads verwijst naar de onthoofde praters op het TV-scherm die niets te vertellen hebben, al dan niet omdat je het geluid alvast hebt uitgezet.

 

Wilders heeft veel weg van zo’n Pratend Hoofd, met dit verschil dat je hem niet zo vaak meer op de televisie ziet, des te vaker als fotootje in de krant – even onthoofd en even nietszeggend.

 

Onlangs liet hij weer van zich horen in de Volkskrant [6.11.15] – als ingezonden stukjesschrijver. Nu zou dat me een sneer ontlokken, ware het niet dat deze praatjesmaker 39 virtuele Kamerleden op sleeptouw heeft. Die maritieme metafoor past dan weer prima bij het gehalte van zijn praatjes: steeds weer die zelfde diepe scheepstoeter – Ooooeh, Ooooeh, Ooooooeh!

 

Variatie is hem vreemd, wat hij zegt echter al te doorzichtig. Suggereren dat islam=criminaliteit, maar het net niet zo op schrijven; erop zinspelen dat de gesloten grenzen van Europa ‘open grenzen’ zijn, maar het net niet zo opschrijven et cetera.

 

Hij bespeelt als immer het klavier van de Hollandse onderbuik – en vaardig. De Glen Gould van de Hollandse politiek.

 

Omdat het er niet op lijkt dat hij– in tegenstelling tot Marine Le Pen – met die 39 virtuele zetels een kans op staatsmacht zal krijgen, kiest hij een andere weg. Dus scheldt hij niet alleen op ‘de politieke elite’ die niet naar ‘de burgers’ luistert; nee: ‘ons politiek bestel moet op de schop’.

 

Niet het parlement met al die ‘wereldvreemde’ politici moet bepalen wat er met Nederland gebeurt – dat kiest maar voor ‘betalen voor immigranten en Grieken’. Het zit er vier jaar ‘ongecorrigeerd’. De oplossing is het volk voortdurend te laten spreken en beslissen, dit via referenda. We moeten ‘lokaal en nationaal de directe democratie invoeren’.

 

Tja, we zagen de frisse kopje van de demonstranten tegen ‘meer immigranten’ op het journaal, overigens zo leek het nogal wat oudere teringlijers of anderszins aan drugs en drank verslaafde malloten. Veel van de door Wilders’ ‘partij’ geclaimde ‘jonge hoogopgeleiden’ zag ik er niet tussen.

 

Wagendorp besteedde aandacht aan ‘de rel’ rondom het verdwijnen van de live buis van Sesamstraat. De kern van zijn betoog is: Prima zo, de TV is immers iets geworden voor oude zakken die keurig op tijd door Talking Heads bediend willen worden. ‘Jonge mediaconsumenten vinden het een absurde gedachte dat er in Hilversum iemand aan de knoppen zit die bepaalt hoe laat ze naar een programma kunnen kijken’. [VK 7.11.15]

 

Wat dit laatste met de jeugdige Sesamkijker heeft te maken is even een raadsel. Maar Wagendorp heeft op één punt gelijk: TV is voor oude lullen. Bepaalde oude lullen wel te verstaan. Ikzelf kijk nooit TV, of het moet gaan om een sportwedstrijd of het journaal, dat er als een geconditioneerde reflex is ingeslepen. De rest is inderdaad of regelrechte shit of het valt te zien op een tijdstip dat me niet zint.

 

Dus ben ik… een jonge mediaconsument van 70 jaar oud. Los daarvan: Inderdaad lijken het minder hoogopgeleide lieden met een neiging tot bankliggen, drank en onbenul, die avond aan avond voor de TV hangen en al die Pratende Hoofden kunnen tolereren. Ze kunnen zich vinden in producties van grabbelgrage journalisten die alles met alles laten samenhangen en elke opinie tot een wijs inzicht verheffen. Me dunkt, de heffe des volks die klaar staat om Wilders in zijn referenda te steunen.

 

Geen gezeik, iedereen rijk! Eigen volk eerst!

BEZOEK OOK MIJN ANDERE BLOG sierksmatwee.wordpress.com

7.11.15

 

 

KATHOLIEK ANTISEMITISME

Marine flikkert eindelijk Paps Le Pen de partij uit. Vanzelfsprekend veel te laat. De racist Jean-Marie Le Pen ging al zo vaak over de schreef, dat je Marine’s hand boven zijn hoofd niet kunt begrijpen als familiale eerbied, maar eerder als uitdrukking van haar eigen overtuigingen. Ook zij is rot als een mispel – zij het tactisch rot.

Paps en Dochterlief Le Pen

Dit keer nam Jean-Marie Le Pen het op voor de antisemiet, de voormalig Maarschalk Pétain, die samen met de Nazi’s ongelofelijke aantallen joden vanuit zijn fascistisch Rijkje in Vichy op transport naar de kampen zette. Jean-Marie vindt die Pétain geen verrader. Hij vindt ook dat alle vreemdelingen uit Frankrijk moeten oprotten. Inclusief de joden, toch de zwervers van deze aarde…

Nu wordt Papa Le Pen uit het Front National verwijderd – maar om ook al weer tactische redenen, niet om principiële. “Zijn strategie”, aldus Marine de Dochter, is er een van de verschroeide aard en politieke zelfmoord.” [VK 9.4.15]

Dit laatste is een kortzichtige formule. Het in de partij houden van Jean-Marie zou politieke zelfmoord voor Marine betekenen – haar zelfmoord in de gevestigde politiek. Maar de zogeheten antisemitische ‘provocaties’ van Papa Le Pen zijn weloverwogen – hijzelf toucheert daarmee politiek gewin voor later, dit door een onderhuidse zenuw van Franse xenofobie te raken.

Frankrijk herbergt nogal wat vreemdelingenhaters en antisemieten. Het zou een misverstand zijn om louter op grond van de taal het Blut und Boden sentiment op Duitsland te betrekken. Chauvinisme – niet om niet een woord van Franse origine – komt vaak op hetzelfde neer. De notie, dat ‘echte’ Fransen iets hebben wat de rest van de wereld niet heeft – Fransheid, een goedje dat wortelt in Franse bodem – waarom niet, in la France profonde.

Dat 25% van de Fransen op het Front National heeft gestemd, zegt genoeg. Dit afdoen met ‘de sociaal linkse koers’ van de partij in crisistijd, doet niets af aan het feit dat blijkbaar zoveel miljoen Fransen de socialistische partij even vergaten en graag een wat antisemitisme bij hun ‘sociale koers’ doen. Mag het een onsje meer zijn!

Dick Van Arkel gaf het in zijn proefschrift destijds al aan – Parijs is, samen met Wenen, de hoofdstad van het antisemitisme. Hoofdstad van een land, waarin antisemitisme nogal ‘normaal’ is.

Mijn verklaring hiervoor is de Franse Revolutie. Met de abrupte scheiding van Kerk en Staat – niet alleen abrupt, maar vooral ook agressief, denk aan het confisqueren en vernielen van kerkelijk eigendom – werd het Franse katholicisme venijnig conservatief. Het kwam in de egelstelling tegenover het ‘laicisme’. De mid-19e-eeuwse ‘Romantische’ koppeling van natie aan volk werd door de Kerk vertaald in direct antisemitisme als opvolger van het vroegere, voornamelijk religieus getinte anti-judaïsme. U weet wel, Christus die vermoord werd door de joden…

Dit venijn zit nog steeds in Frankrijk – ook, nu daar de ontkerstening of ten minste de ontkerkelijking serieus is voortgeschreden. In deze cocktail van vitriool werd de afgelopen halve eeuw nog eens de immigratie van de islam gemixt.

Netanyahu’s misplaatste oproep aan Franse joden om nu maar eens te emigreren – zeg maar: op de, in zijn ogen juiste manier op te rotten naar het beloofde land – vindt niet voor niets gehoor in dit land. Antisemitisch Frankrijk heeft het ernaar gemaakt. Jean-Marie Le Pen is van dit antisemitisme de profeet. Marine Le Pen is de gecamoufleerde vaandeldraagster.

Bevalt u dit blog, stuur het aan vrienden en kennissen

Bezoek ook mijn tweede blog: sierksmatwee.wordpress.com

HUMORGRAAD

Tot op heden heeft nog nooit iemand mij van een te lage humorgraad verdacht. Dat is prettig. Zo durf je het zelf maken van een grap af en toe aan; je kunt ook gul lachen om goede grappen van anderen. Wat niet onbelangrijk is: wanneer een zogenaamde grappenmaker rotzooi aflevert, schroom ik niet dit vast te stellen, ook hardop.

Van die Monsieur Dieudonné wist ik niks, vooral niet dat hij een professionele grappenmaker wil zijn. Hij kwam voor mij als nieuws binnen, toen de kwestie van voetballer Anelka in het nieuws kwam, met zijn politiek obscene gebaar van de zogeheten quenelle. Had ie geleerd van die Dieudonné, die het best grappig vond.

Ook dit gebaar kende ik niet. Eerst dacht ik dat het ging om een soort opgeheven vinger, maar dan van iets groter formaat. Pas later bleek het een ingehouden Hitlergroet te zijn. Veel botter krijg je ze niet.

Toen kwamen me een paar keer korte scènes uit zijn zogeheten cabaret voor ogen – daarin probeert hij leuk te zijn. Volstrekt ongrappig die man – radicaal onleuk. Op één van die filmpjes komt ook wat publiek in beeld. Ook al niet hoopgevend. Wanneer ik hem even vergelijk met onze eigen kakelkut, Paul de Leeuw, doe ik deze laatste vanzelfsprekend onrecht aan. Niettemin even onleuk – maar niet zo grof. De Leeuw is zelfs apolitiek (denk ik).

Grappig is die Dieudonné slechts ongewild. Zijn naam is grappig, je kunt je immers geen god voorstellen die de wereld zo’n onappetijtelijk figuur heeft geschonken. Grappig is het wanneer hij stiekem enkele tonnen euro’s naar paps in Kameroen stuurt en dan tegen de belastingdienst vertelt dat hij een armoelijder is. Nog grappiger is het, wanneer niet deze humorist van zijn bed wordt gelicht, maar opnieuw enkele tonnen euro’s die onder de matras lagen te slapen.

Wat is er toch aan de hand met mijn beminde Frankrijk? Een van rancune doortrokken, op een spijker lijkende kletstante, Frigide Bardot, krijgt met haar antihomopraatjes tienduizenden mensen op de been. De grootste domoren keren zich ‘tegen de elite’, maar zijn te stom om daartoe ooit zelf te kunnen behoren. De officiële politici, zoals Marine Le Pen, spinnen er garen bij.

Trouwens, ook ongewild grappig is de Turkse president Erdogan die tegen een broodnodige renteverhoging is, vooral omdat zijn geloof tegen elke vorm van rente is. In landen met zulke politici en met zulke geloven moet vanzelfsprekend iedereen liegen en doen alsof wat ze doen niet is wat ze doen. Zoiets is altijd grappig, ook als het gruwelijk is.

Waardeert u dit blog, verspreidt het via uw twitter, facebook of andere social media.
30.1.14

DE COLUMN VAN NEELIE KROES

Het is gemeen, ik weet het, maar al langer vermoed ik dat Neelie Kroes haar column voor het FD niet zelf schrijft. Ghost written Neelie – geen mens leeft tenslotte zonder vermoedens.

Dat ze een opportunist is, daarvoor is geen vermoeden nodig. Dat heeft ze met vlag en wimpel zelf bewezen.

Toch is er nu iets merkwaardigs aan de hand. Een column waarin zij VVD-coryfee Bolkestein afvalt. Die heeft zich net heftig op de eigen borst geslagen met een boek waarin hij W.F. Hermans persifleert: Ik heb altijd gelijk. Bolkestein, Cassandra tegen wil en dank.

Prompt bewijst op zijn beurt Bolkestein zijn eigen ongelijk. Hij kon zich wel vinden in de opmerking van een andere VVD’er: Een eurofederalist als Guy Verhofstadt is gevaarlijker voor het draagvlak van Europa dan een Euroscepticus als Marine Le Pen – en dus gevaarlijker dan Wilders. Om zo’n geschifte idee te ondersteunen moet je blijkbaar een Cassandra zijn…

Neelie Kroes tikt Bolkestein op de vingers. Is er wat aan de hand in de VVD? Waar het om moet gaan, volgens Neelie, is Eurorealisme – niet om Eurofilie of Euroscepsis. Eurofilie staat in haar vocabulaire voor Eurofederalisme.

Probleem voor Neelie is dat haar standpunt niet realistisch is. Een lange rij economen heeft geconstateerd dat geen munteenheid het in de geschiedenis heeft gered zonder een ondersteunende politieke eenheid. Daarin kan slechts een Europese federatie voorzien.

Eurofederalisme is dus eurorealisme.

16.11.13

MARINE

‘Ik benoem een minister van Soevereiniteit. Hij moet onze territoriale, legale, budgettaire en fiscale soevereiniteit teruggeven’.

Zulk gezeur over soevereiniteit uit de mond van het meest vulgaire dat de Franse politiek te bieden heeft, Marine le Pen, is minstens opmerkelijk.

Misschien ligt het aan de journalistenvertaling van wat ze vertelde, maar de zin is ook als zin onzin. Bedoeld wordt, dat die nieuwe minister aan Frankrijk zijn soevereiniteit moet teruggeven – niet aan Marine le Pen, de geïnterviewde. (NRC 5.3/2012) Send in the Marines!

Zelden een sterker staaltje van make up politiek gezien. Marine moest ‘het Front National ontdoen van de extremistische sporen die Jean-Marie le Pen, haar vader en voorganger, had nagelaten’. Wordt het vuur haar aan de schenen gelegd, dan verdwijnt de tandpastaglimlach onmiddellijk en slaat ze dezelfde etnische onzin uit als destijds papa. (VK 14.3/2012)

Dat Frankrijk bij uitvoering van haar ‘programma’ is gedoemd, herhaalt elke serieuze econoom uit den treuren. Dat de huidige wereldorde het begrip ‘soevereiniteit’ op de vuilnisbelt heeft gegooid, mag ook duidelijk zijn – voer voor de ideologiecriticus.

Leugens zijn andere koek. Volgens Marine ‘draagt haar land buitensporig veel geld af’ aan Europa, ‘en krijgt er niets voor terug’. Ze weet al te goed – ook al is ze jurist, en geen boerin – dat de Franse boerenstand en dat prachtige Franse land ten gronde gaan, zodra het Franse vreten uit de Europese ruif van landbouwbijdragen stopt.

God verhoede dat ik – net als tien jaar geleden, in La Roche, toen haar vaders kop op de verkiezingsdag opeens op de TV verscheen – deze april Marine’s gezicht op de buis zie verschijnen, als tweede in de eerste ronde.

Sierksma 14.3/2012