TRICKY PALIN

“Cheney: Keuze voor Palin was een ‘fout’”. (Volkskrant 30.7) Uit de mond van de grootste proleet in de Amerikaanse politiek sinds Nixon zijn dit welhaast prijzenswaardige woorden. Volgens de steunpilaar van de jonge Bush, de tweede Tricky Dicky, had Palin “niet de bestuurlijke ervaring om naar behoren de president te kunnen vervangen.”

Nu ontbeerde Palin niet alleen bestuurlijke ervaring, ze bleef in gebreke in ongeveer alles. Te dom om voor de duvel te dansen, dan maar dansen voor de Alaskezen. Te brutaal en te onnozel om in een interview normaal te antwoorden, dus maar een eigen agitprop soap maken voor die zelfde TV. Palin was niet slechts ongeschikt als vicepresident, ze was en is nog steeds ongeschikt als politica.

Dat was Cheney zelf ook. Als oud-opperhoofd van de Veiligheidsdiensten vicepresident worden is normaliter voorbehouden aan politici in een totalitair land. Denk aan het voorbeeld Poetin. Cheney heeft zo’n beetje in zijn eentje, vanuit de rolstoel, de tweede Irak-oorlog op zijn geweten. Wellicht is Amerika intussen een soort totalitair land?

Palin als fout aanmerken is welhaast een ervaringsdeskundig oordeel. Benieuwd wie er straks de running mate van Romney wordt. Vast een medeorganisator van de Olympische Spelen in Salt Lake City. De Amerikaanse politiek heeft steeds meer weg van vulgaire sport, zeg maar van catch-as-catch-can.

30.7/12

OLYMPISCHE TERREUR

Het zegt iets gunstigs over de Engelse beschaving wanneer een Brits beveiligingsbedrijf G44S tegen mogelijke terreur bij de Olympische Spelen in Londen onvoldoende “veiligheidspersoneel op de been weet te brengen”.

 

Er wordt nu moord, brand en schande over geschreeuwd, toch is het geruststellend te weten dat minder mensen dan verwacht zo’n functie kunnen en/of willen uitoefenen. Immers, nogal wat mannen en wellicht ook vrouwen raken niettemin opgewonden bij de zoveelste televisiebeelden met zwaar gehelmde en duister geüniformeerde kerels die in een Olympisch tempo de woning van ‘een terrorist’ innemen.

 

Behalve dat mijn feeling met dit soort opzichtig door de staat georganiseerd geweld mij vreemd is, lijkt het duidelijk dat tegenwoordig terreur met tegenterreur wordt beantwoord. Het maakt een samenleving er bepaald niet veiliger op. De klassieke methoden van infiltratie in kwaadwillende groepen en waarnodig door de rechter gesanctioneerd afluisteren volstaan.

 

Bij weer een foto van een sportstadion waarvoor een peloton beveiligingsmilitairen marcheert – geen burgerveiligheidsmensen bij gebrek daaraan… – krijgt een normaal mens toch een gevoel van onveiligheid. Zo’n beetje als het oudje dat na elk decennium langer te hebben geleefd weer een extra slot op de voordeur doet, terwijl een inbreker zo maar achterom binnenloopt.

 

Na de Twin Towers is de wereld gek geworden. Geheime diensten terroriseren de media met hun berichtgeving en hun vage alerts, sirenes gaan harder loeien en bij het betreden van een stadion denk je in de eerste plaats aan gevaar, pas daarna aan de wedstrijd.

 

Binnenkort krijgt elke politieagent een pet op met een bodycam eraan bevestigd – kan alles gefilmd worden wat ze tegenkomen. Ik zou zo’n agent niet meer prettig bejegenen. Elke burger wordt gebombardeerd tot mogelijke terrorist of misdadiger.

 

Het is een volstrekte illusie dat een samenleving veilig is, kan zijn of kan worden gemaakt. Onveiligheid is leven. Het gevaar dat het gevoel van onveiligheid overmatig wordt opgevijzeld door webcambewaking alom en door pelotons indrukwekkende antiterroristen is echter geen illusie.

 

18.7/12