DE TIJGER: ONZE HEILAND

Het zal iets met lokale cultuur te maken hebben, maar Azië produceert toch wel erg vaak gruwelen. Niet dat we in Europa niet ons eigen dossier hebben… Maar Aziatische gruwelen hebben iets alledaags, hier in Europa hebben we eerst een serieuze oorlog nodig om uit de bol te gaan.

“Tijgers in China gedood ter vermaak van partijbonzen.” De krant van twee dagen geleden. De kleine potentaten van de Chinese Partij, een slachtPartij, kregen van de organisator van deze moord – het zou om tien hele tijgers gaan – de garantie dat ze voor de slachting weliswaar waren verdoofd, maar toch nog geheel in leven.

Behalve het regelrechte sadisme dat spreekt uit het genoegen in zo’n smerige vertoning, spelen ook regelrechte achterlijkheid en statusdrang mee. Door bij de moordpartij aanwezig te zijn “meenden zij hun sociale status te verhogen.” En bijgeloof in geneesmiddelen gemaakt van tijgerafval, als “versterking van het lichaam”, spelen ook mee.

Mijn kop er af, wanneer net als bij ivoor, ook potentieverhogende krachten aan dit soort ‘middelen’ worden toegeschreven. Van viagra in China zeker nog nooit gehoord…

Leve de Tijger! Leve alle Katten ter wereld! Ze zijn niet alleen onze medewezens, maar ook nog eens symbool van alles wat wij mensen missen: eindeloze gratie, aandoenlijke genotzucht en een liefde voor zowel zon als duister waaraan wij platboenders slechts kunnen tippen.

Mijn eigen tijgertje, genaamd Plato – een intussen driebenige rode kater – en ikzelf, wij worden samen aftands, we worden samen één oud tijgertje. Trager, kwetsbaarder, maar toch lief en aanhankelijk. Gelukkig weet ik het zeker van mijn vrouw – ze zal niet opeens met een geweer of een slachtersmes voor ons staan. Ze heeft slechts goede bedoelingen.

Waardeert u dit blog, verspreid het via uw twitter, facebook of andere social media.
29.3.14