KERNKUNST

Een weldenkend mens weet ‘dat alles met alles samenhangt’. Hij weet echter ook dat je met zo’n uitspraak nog niks weet.

Waar het om gaat is hoe, wanneer, waar en waarom iets met iets samenhangt. Je kunt wel degelijk appels met citroenen vergelijken, bijvoorbeeld door het verschil in vruchtenhuid te bekijken. De vraagt is, of dat criterium in een bepaald situatie de moeite van een vergelijking waard is.

Obama ging even op bezoek bij Rembrandt – een ‘rustmoment’ voorafgaande aan de grote nucleaire top. Tegenwoordig is het woord ‘moment’ erg in: ‘fotomoment’, ‘moment voor jezelf’ et cetera. Het woord moment is momentaan in en verliest daarmee elke betekenis,

Directeur van het Rijks, Wim Pijbes, heeft Obama even bijgepraat – hem even de kernkwesties van de grote kunst uit de doeken gedaan. Hij legde de President “het verband uit tussen de Amerikaanse modernist Mark Rothko en de abstract geschilderde rode mouw op de Joodse Bruid van Rembrandt.” [VK 25.3.14]

Hoe gek kun je het krijgen!

Eerder al schreef ik een blog over een bespreking van het duo Auerbach en Rembrandt. In dit geval was de boosdoener niet Pijbes, maar journalist Kuiper: “Oké, Auerbachs ossenbloedrood is Rembrandts ossenbloedrood en het is grappig om te constateren dat de 17e-eeuwse meester frisser voor de dag komt dan de 20e-eeuwse bewonderaar…” Hoezo grappig? De aanpak van de tentoonstelling van twee niet te vergelijken kunstenaars werd door Kuiper verder onbesproken gelaten.

Louter omdat Nuclear Obama even langs kwam, haalt Pijbes een Amerikaanse schilder erbij. Diens doeken hebben niets te maken met die van Rembrandt, zijn daar alleen mee te vergelijken volgens criteria die esthetisch volstrekt irrelevant zijn.

Er zit natuurlijk wel een ‘R’ in beider namen: Rembrandt, Rothko. Dat bekt lekker. En gezien Obama’s smile ging het erin als koek. Nucleaire esthetica, zeg maar.

Waardeert u dit blog, verspreidt het via uw facebook, twitter of andere social media.
25.3.14